“Εγώ”, ένα ποίημα της Μαρίας Πανούτσου

In the desert

I saw a creature, naked, bestial,

Who, squatting upon the ground,

Held his heart in his hands,

And ate of it.

I said, “Is it good, friend?”

“It is bitter—bitter,” he answered

STEPHEN CRANE

 

Αφιερώνεται  στους ανθρώπους φίλους

που γνώρισα στην Συρία και αστο Ιρακ 

σε ειρηνικές εποχές

 

 

Περπάτησα σε χώματα ιερά

Απ’ την Ελλάδα την μικρή

Με τους θεούς/  αγγέλους / κι άρχοντες

Την μάνα / τον πατέρα

Στην κυμματόσπαρτη / την Κύπρο,

Με   λεμονιές να φτάνουν τις  αμμουδιές /

Με δρασκελιές μικρές /

Στην Αλεξάνδρεια της γραφής /

Και των ονείρων /

Εκεί  το πρώτο  άγγιγμα

Μάτια με μάτια

 

Απ’ την  Λουμπνάν  των Κέδρων /

και της Παλμύρας τις πέτρες/

Tadmor  / άκουσα να σε λένε /

Ναι / ξέρω

Μα /  σε ήθελα με  Π,   Λ  και Ρ /

Κάτι μου  έκανε αυτός ο ήχος /

Συγχώρεσε με /

σε φέρνω πιο κοντά  μ αυτόν  τον τρόπο

 

 

Στης έρημου  την πάχνη

Μια νύχτα που  τουρτούριζα΄

Καθώς αντίκρισα  δυο μάτια τόσο μαύρα /

Σαν  καρβουνάκι της γιαγιάς

Στον τάφο / γιου της

Μαύρα / σαν τις ελιές /  του τόπου μου

Και έβρεξα τα πόδια / ειρηνικά

Σε ποταμούς αιώνιους /

Και θόλωσε το βλέμμα

Με  συγκίνησης  δάκρυα
 

Ω  εσείς άνθρωποι

Γείτονες των  κρεμαστών των  κήπων

Γηγενείς της  Μεσοποταμίας αγαπημένοι

Πέρασε το σώμα και η ψυχή μου

Ιδρώτας / δάκρυ /

Όταν ακόμη αυτή παιδί

Διέσχισε  τους δρόμους σας /

Ρούφηξε  μυρωδιές σας /

Γεύτηκε καρπούς και ομορφιές /

Και σκέπασε με  άμμο τα μυστικά σας /
 

Πώς άντεξε  η καρδιά  μου αναρωτιέται

Ως πότε  τα  νέα σας / που  φτάνουν /

Ματωμένα / καπνισμένα / ανωφελή

Ήθελα να είμαι χρήσιμη στον κόσμο τούτο

Μα έγινα προάγγελος κακών /

Ταχυδρόμος / που γέμισε τις τσέπες του

Με γράμματα   ανθρώπων   άγνωστων /

Ραμμένα  σώματα  /   βινύλια με κραυγές

Έλκηθρα μιας  ζωής  που πέρασε από μπροστά

Αποκαΐδια/ μιας και μόνης  πυρκαγιάς

 

 

Εγώ

Σας αγαπώ /  ζωντανοί και πεθαμένοι

Σας  αγαπώ / αφού  δέχτηκα μυστικό  γλυκό στ’ αυτί

Η περασμένη μου  ζωή / ψιθύρισε /

Βραχνή όλο ηδυπάθεια /

η φωνή είπε /

«προχώρα»

Το είπε / με  πολλούς τρόπους

Δεν είπε  όμως / προς τα πού

 

 

 

 


*Από τα «Ατελεύτητα του νου», σε πρώτη δημοσίευση.

©Μαρία Πανούτσου

 

 

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη