Είπα απόψε στο φεγγάρι

Είπα απόψε στο φεγγάρι

έλα κάνε μου τη χάρη

σύρε στην αγάπη μου.

Πες της πως την αγαπάω

πως για ‘κείνηνε πονάω

και κυλάει το δάκρυ μου.

Σύρε όμορφη σελήνη

μες της νύχτας τη γαλήνη

με το μήνυμά μου αυτό:

σαν  Θεό την αγαπώ!

Το φεγγάρι γίνηκε  χλωμό

και λέει μ’ αναστεναγμό:

Λυπάμαι δεν μπορώ να βρω

εκείνη που είναι μακριά

από θάλασσα, από στεριά

και βρίσκεται στον ουρανό…

Γράμμα σε έναν αυτόχειρα

Το Σύμπαν βουβό και ξένο

 ανίκανο ν’ απαντήσει

 στα ματωμένα σου ΓΙΑΤΙ…

 Ιδανικός αυτόχειρας ήσουν,

σαν ήρωας του Ντοστογιέφσκι:

 πρόκληση στην παράλογη μοίρα…

 Γιατί να μη δω τη σκιά στο βλέμμα σου,

 όταν άκουγες τα υπαρξιακά μου ποιήματα;

 «Αυτάρκης άνθρωπος = Θεός»:

 Μ’ αρέσει, είπες χαμογελώντας θλιμμένα

 (πάλι δεν το πρόσεξα…)

 «Break on through to the other side»

 Μια ζωή απ’ την άλλη πλευρά, ρε γ…

 Σε λίγο, εσύ πέρασες κυριολεκτικά

 to the other side…

 Ανώφελες υποσχέσεις

 Σκοτωμένες αυταπάτες

 Ανυπαρξία.

 Συγγνώμη – Κατόπιν Εορτής…