Είλωτα, δούλε του σπιτιού,
Κάτσε να ξαποστάσεις.
Τα θέλουν όλα του κουτιού,
Άντε να μην πουντιάσεις.
Με παραθύρια ανοιχτά
Και έξω ρίχνει χιόνι.
Την τρίχα κάνουνε τριχιά
Που κόβει σαν πριόνι.
Πονάνε χέρια και κορμί
Κι αναπαμό δεν έχει.
Πλύσιμο, σκούπα κι είν’ γιορτή
Κι ο Χρόνος δες πώς τρέχει!
«Μάνα καφέ, φτιάξε γλυκό,
Δεν φτιάχνεις και παστίτσιο;
Και μην ξεχάσω να σου πω
για τ’ ακριβό σερβίτσιο.
Θα ‘ρθουν οι φίλοι μου μαμά
Να παίξουμε κοντσίνα,
Φτιάξε μπουρέκια με κιμά
Να πιούμε μια ρετσίνα.
Δεν φτιάχνεις κι έναν μπακλαβά
Με μπόλικο σιρόπι;
Μόνο μη δώσεις του μπαμπά
Το σάκχαρο διότι…
Τι έγινε μωρέ μαμά;
Μην είσαι κουρασμένη;
Μα όλη μέρα κάθεσαι,
Γι’ αυτό ‘σαι μουδιασμένη!!!
Αφήστε το σχόλιο σας