ΑΝΘΟΣ ΖΑΧΑΡΗΣ
Τι έχει απομείνει από ’μένα…
Ανθός ζάχαρης.
Με τον έλεγχο του μυαλού
δοκιμασίες στους πειρασμούς
σε μαγεμένες λίμνες αντικατοπτρίζω,
απενεργοποιώ τις μάσκες.
Τι έχει απομείνει από ’μένα;
Ανθός ζάχαρης.
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΑΚΟΜΑ
Άφωνες φωνές με ήχους δυνατούς και ανύπαρκτα φώτα σκίζουν το σκοτάδι.
Σκέψεις που τρέχουν και δεν τις προλαβαίνω ακίνητη στην άκρη του δρόμου.
Σκέψεις που σε περνάνε απέναντι για απαντήσεις…
Γιατί;
Σκοτάδι που ζητά προκλητικά την επίθεση από το φως.
Κουράστηκα στην ανυπαρξία της ύπαρξής μου.
Κλείνω τα μάτια.
Λέω καληνύχτα στη Νύχτα,
βυθίζομαι στο φως της.
Θα νυχτώσει πάλι.
Αφήστε το σχόλιο σας