«Αναζητώ Σώμα Μοναξιάς»,  απόσπασμα ποιητικής σύμπραξης του Χρήστου Νιάρου και της Κατερίνας Κουτσουνά

I

Τη μοναξιά του πλήθους να φοβάσαι,

τη νύχτα να βοηθήσουν με θελήματα,

έρχονται πνοούμενες οι  αντιλήψεις τους,

με ίσως, πιθανόν, άντε βάλε και το μπορεί τους,

έστω αμυδρά να αγγίξουν το σώμα σου,

σαν στόχο και παρασύνθημα,

στα αφύλαχτά τους σε λιανίζουν,

επιθυμίες και αφορμές,

στο ελάχιστο της στιγμής.

 

 

II

Δεν σου δώσανε συμβουλές οι μοναξιές,

όταν ήρθαν με άδεια χέρια,

οι οδηγίες τους πήγανε χαμένες,

από αυτή την εξάσκηση,

επαναληπτικών σιωπών,

τι άλλο να περιμένεις,

να σου πουν,

τούτη την ώρα,

που όλα περνούν εξηγημένα,

χωρίς δώρα.

 

 

III

Με περισσή σπουδή,

εξονυχιστικά,

στο τέλος του παραμυθιού,

πάντοτε υπάρχουν κενά αφήγησης,

διαφορετικά δεν θα γράφαμε τη νύχτα,

που η μοναξιά συνάντησε το σώμα της,

με συναναστροφές προτάσεων,

συμφιλιώθηκε στο τέλος,

και με τους τόνους,

σεργιάνισε στις περισπωμένες,

παλιάς κοπής,

τα λόγια τους δεν μείνανε στα λόγια,

τηρήσαν το χρόνο με ευλάβεια και νεύρο,

κουρασμένες οι υποστάσεις,

δειλιασμένοι εγωισμοί στις  εποχές,

πήγαν από το ‘δω,

μέχρι το εκεί,

χωρίς κοινό,

στο κενό,

προτάσεις χωρίς λυγμό,

 

 

IV

τσακίσματα  στη φωνή,

άχρηστες περιοδείες κατάντησαν,

να πορεύονται,

στην αγορά,

στις καρέκλες και στις βιτρίνες,

μοναξιές

άσκοπα  κοιτούσαν  τον καθρέφτη σου,

χωρίς αρχή και τέλος,

το ανείπωτό τους κάπου να χωρέσει.

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη