Κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2021 από τις εκδόσεις Αρμίδα η ποιητική συλλογή της Σταυρούλας Μπίου «Ίρις ματωμένη».

Ποίηση ερωτική. Στίχοι τρυφεροί, ευαίσθητα τολμηροί. Ένας κόσμος γεμάτος ανοιχτές πληγές, εύθραυστος, μοναχικός, δίχως λήθη, ονειρικός.

Κι αν οι λέξεις πεθάνουν, ο Ε Ρ Ω Τ Α Σ θα τις αναστήσει…

Η Ίρις Ματωμένη αποτελεί την πρώτη ποιητική συλλογή της Σταυρούλας Μπίου. Πρόκειται για αγνή ερωτική ποίηση, σε μοντέρνο κυρίως στίχο, χωρίς να απουσιάζει και το λυρικό στοιχείο σε μερικά ποιήματα.

Έντονες εικόνες, όλες οι εκφάνσεις του έρωτα, συνειρμοί, πληθώρα συναισθημάτων, συμμετοχή των αισθήσεων, όλα ξεπηδούν στους στίχους της ποιήτριας, η οποία μας προσκαλεί σε αυτό το ερωτικό ταξίδι!

Η Σταυρούλα Μπίου επίλεξε και μοιράζεται μαζί μας ακολούθως πέντε από τα ποιήματα της συλλογής:

Συναπάντημα

Σε είδα και στα μάτια σου

έρωτες, σπίθες, φλόγες

σε είδα και στα χείλια σου

σαλπάρισαν πιρόγες.

Λευκό το φως που μ’ έλουσες

μες της καρδιάς τα στήθια

σ’ αναζητώ στις χαραυγές

και μες στα παραμύθια.

Στο πλήθος σε αναζητώ

τη λάμψη των ματιών σου

και μοιάζει πια εφιαλτικό

το χρώμα των χειλιών σου.

Ήταν του τέλους η αρχή

ακόμα μοιάζει ψέμα

που δεν γροικάς και δεν ζυγάς

τι θα ’κανα για σένα.

Αφήνω πια τη ρίμα μου

λέξεις κεντώ και πάθη

και στην ακτή του έρωτα

ξεβράζομαι μονάχη.

Ο Χορός

Πάρε μια μάσκα

χόρεψε με τον Ρωμαίο

μίσησε τον Εφιάλτη

φίλησε τη Στιγμή

σκότωσε την Κλυταιμνήστρα

άνοιξε τα πόδια στον θρασύ νέο

τρέξε στον μαύρο κήπο

δολοφόνησε τη νιότη σου

περπάτα ξυπόλητη στ’ αγκάθια

πλάγιασε στη φεγγαρόσκονη

και ξύπνα περήφανη στον ήλιο.

Έπειτα

μην ξεχάσεις να τη βγάλεις.

Δεν θέλω να τη χάσω

«Δεν θέλω να τη χάσω», της είπε

κι εκείνη του χαμογέλασε

προσπαθώντας να κρύψει τη θλίψη της.

Σαν ξαφνικό θάνατο ένιωσε αμέσως τα δάκρυα έτοιμα να

χυθούν,

έναν κόμπο ν’ ανεβαίνει στον λαιμό της.

Μα με μια περηφάνια χυμένη ορμητικά από μέσα της

κι ένα πλατύ χαμόγελο

απάντησε: «Δεν θα τη χάσεις»

κι έγειρε κούφια να κοιμηθεί.

Έφυγε δεν θα ξανάρθει πια

Έφυγε δεν θα ξανάρθει πια

Μάτια καρφωμένα στο φεγγαρίσιο φως του δωματίου

Έφυγε, δεν θα ξανάρθει πια

Μάτια καρφωμένα ανήμπορα ν’ ανοιγοκλείσουν

Έφυγε, δεν θα ξανάρθει πια

Δάκρυα εναλλάσσονται στα δύο μάγουλα τρεις ώρες μετά

Έφυγε, δεν θα ξανάρθει πια

Ανάσα υγρή, χείλη που τρέμουν, μυαλό που σαλεύει

Έφυγε, δεν θα ξανάρθει πια

Τέσσερις και μισή

Έφυγε, δεν θα ξανάρθει πια

Εννέα και μισή

Έφυγε, δεν θα ξανάρθει πια

Έφυγε

Μου τον πήρανε.

Καρτερώ

Καρτερώ δεν θα πει περιμένω

Καρτερώ δεν θα πει αναμένω

Καρτερώ δεν θα πει προσδοκώ

Καρτερώ δεν θα πει ελπίζω

Καρτερώ θα πει ζω

Ας επαναπροσδιορίσουμε το ρήμα καρτερώ.

Η Σταυρούλα Μπίου, με καταγωγή από την Καρδίτσα και τη Λευκωσία, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην κυπριακή πρωτεύουσα, όπου και διαμένει μόνιμα. Σπούδασε Βυζαντινή και Νέα Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και είναι κάτοχος Magister Artium στη Νεοελληνική Φιλολογία. Είναι υποψήφια διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Ίρις ματωμένη κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2021 από τις εκδόσεις Αρμίδα. Τα τελευταία δύο χρόνια ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί, μεταξύ άλλων, στις ανθολογίες α) Αλεξάνδρα Ζαμπά (επιμ.), Οι νεότεροι. Κύπριοι ποιητές & ποιήτριες (1981-2001), Λευκωσία, Αρμίδα, 2020 και β) Λεωνίδας Γαλάζης κ.ά. (επιμ.), Δύο αιώνες επώνυμης κυπριακής ποίησης (1837-2021), Λευκωσία, Όμιλος Λογοτεχνίας και Κριτικής, 2021, και στα φιλολογικά και λογοτεχνικά περιοδικά Κυπριακή Εστία, Κέφαλος και In Focus.

Η ποίηση γι’ αυτήν είναι ένας ευαίσθητος, εύθραυστος και μοναχικός δρόμος.

Από το 2018 είναι η επιμελήτρια των ελληνικών εκδόσεων της Αρμίδας. Παράλληλα, πέρα από την επιμέλεια και διόρθωση βιβλίων, έχει αναλάβει και τον συντονισμό παρουσιάσεων του εκδοτικού οίκου.

Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται κυρίως στη σύγχρονη νεοελληνική ποίηση, και συγκεκριμένα σε εκπροσώπους της γενιάς του ’30, οι οποίοι ασχολήθηκαν εκτενώς και με την Τέχνη, όπως είναι ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Νίκος Εγγονόπουλος. Επιπλέον, έχει ασχοληθεί με το έργο του ποιητή Κώστα Καρυωτάκη, της ποιήτριας Μαρίας Πολυδούρη, του λογοτέχνη Νίκου Καζαντζάκη, αλλά και της Αγγλίδας συγγραφέως Jane Austen.