Κατηγορώ, τη ζεστασιά τις κρύες νύχτες, καθώς η θαλπωρή της μ’ έκανε να ξεχνώ τα παγωμένα σου χέρια, ξένε.

Κατηγορώ, τις θάλασσες και τις καυτές αμμουδιές τους, γιατί το σώμα τυλιγμένο την αύρα σου και τη θέρμη τους, δινόταν πιο απλόχερα στο φιλί, ενώ  δίπλα έστεκαν προδότες τ’ αντίο.

Κατηγορώ, τα όνειρα και το συννεφένιο τους τύλιγμα,  τις μαγικές μουσικές, τις υποσχέσεις, καθώς οι ανοιχτοί δρόμοι έκρυβαν ανήλιαγες κι απότομες γωνιές -ανήξερη η νεότητα.

Κατηγορώ,  την ανάγκη, τη δίψα, τις προσμονές, τις θυσίες, γιατί το μέλλον -πάντα με το γινάτι του- ποιος ανθρώπινος νους το κατέχει;

Κατηγορώ, την ασυγκράτητη εμμονή μου να δακρύζω στο ψέλλισμα της ψυχής.

Ένα ταξίδι του ανεκπλήρωτου μέσα στην άγνοιά μας. Μαζί με τα «Κατηγορώ» μας για επιβάτες.

[Μαριάννα Γληνού – Ας γνωριστούμε]