Είδα ένα μεγάλο κορίτσι
να κλαίει σκυθρωπό μες τη βροχή
καθισμένο σε κάτι σκαλοπάτια και να αναπολεί…
Πιο πέρα μια παλέτα παρατημένη…
Είδα κι ένα μικρό κορίτσι
να κρατά μια παλέτα και να ζωγραφίζει
με φωτεινά χρώματα τα όνειρά του…
Ήμουν εγώ…
Δεν είναι που δεν ξέρω να ζωγραφίζω και αναπολώ…
Είναι που κάποιοι κλέψανε τους πίνακες που έφτιαξα
επειδή φέρνουν την άνοιξη…
Ολα στην ζωη προωρα χωρις να προλαβαινουμε να παρουμε αποστασεις