«Ένα κορίτσι», ένα ποίημα της Μαρίας Παλιούρα

Είδα ένα μεγάλο κορίτσι

να κλαίει σκυθρωπό μες τη βροχή

καθισμένο σε κάτι σκαλοπάτια και να αναπολεί…

 

Πιο πέρα μια παλέτα παρατημένη…

 

Είδα κι ένα μικρό κορίτσι

να κρατά μια παλέτα και να ζωγραφίζει

με φωτεινά χρώματα τα όνειρά του…

 

Ήμουν εγώ…

 

Δεν είναι που δεν ξέρω να ζωγραφίζω και αναπολώ…

Είναι που κάποιοι κλέψανε τους πίνακες που έφτιαξα

επειδή φέρνουν την άνοιξη…

Ίσως σας αρέσει και

1 Σχόλιο

  • aggeliki apostolidou
    2 Φεβρουαρίου 2023 at 17:20

    Ολα στην ζωη προωρα χωρις να προλαβαινουμε να παρουμε αποστασεις

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη