«Άνθρωποι και Θεοί (Σταύρωση)», ένα ποίημα της Κωνσταντίνας Βαληράκη

Αίμα, πληγές, σημάδια από καρφιά,

πόνος, οδύνη, ύστερα θάνατος

κι επιστροφή στον ουρανό.

Πέρασμα Θεϊκό από τη γη,

δοκιμασία ανθρώπινης υπόστασης.

Πονάνε κι οι Θεοί, πονάνε κι οι θνητοί.

Ερώτημα αναπάντητο

το αποτέλεσμα από της Σταύρωσης τον πόνο.

Εξ ουρανού δεν δίνεται

κι επί της γης μέγα αμάρτημα το ερώτημα.

Ωστόσο εκείνος έφυγε

παίρνοντας λύπες

και χαμόγελα μαζί του.

Ποιος είναι  αυτός, που δίπλα μας πορεύτηκε

και μίλησε απευθείας στην καρδιά μας;

Για κάποιους οι σταυροί,

σύμβολα γίνανε της λύτρωσης,

από ενοχές, ενδοιασμούς  και απορίες.

Κάποιοι, το νου τους είχανε μονάχα  στο σταυρό,

λαθέψανε, ξεχάσανε

και επέστρεψαν στης αμφισβήτησής τους  τούς μονόδρομους.

Κάποιοι αφήσαν της καρδιάς τους τα παράθυρα ανοιχτά

και θέριεψαν τη δύναμη τους με το Λόγο Του.

Λάβαρο  τον κρατήσαν ιερό,

να κατευθύνει της ζωής τους την πορεία.

Αίμα, πληγές, σημάδια από καρφιά,

σε ανθρώπων και Θεών ψυχές,

που γίνονται ένα και πορεύονται μαζί.

Πονούν μαζί κι ας έχουν ξέχωρες πορείες και προορισμούς.

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη