Αίμα, πληγές, σημάδια από καρφιά,
πόνος, οδύνη, ύστερα θάνατος
κι επιστροφή στον ουρανό.
Πέρασμα Θεϊκό από τη γη,
δοκιμασία ανθρώπινης υπόστασης.
Πονάνε κι οι Θεοί, πονάνε κι οι θνητοί.
Ερώτημα αναπάντητο
το αποτέλεσμα από της Σταύρωσης τον πόνο.
Εξ ουρανού δεν δίνεται
κι επί της γης μέγα αμάρτημα το ερώτημα.
Ωστόσο εκείνος έφυγε
παίρνοντας λύπες
και χαμόγελα μαζί του.
Ποιος είναι αυτός, που δίπλα μας πορεύτηκε
και μίλησε απευθείας στην καρδιά μας;
Για κάποιους οι σταυροί,
σύμβολα γίνανε της λύτρωσης,
από ενοχές, ενδοιασμούς και απορίες.
Κάποιοι, το νου τους είχανε μονάχα στο σταυρό,
λαθέψανε, ξεχάσανε
και επέστρεψαν στης αμφισβήτησής τους τούς μονόδρομους.
Κάποιοι αφήσαν της καρδιάς τους τα παράθυρα ανοιχτά
και θέριεψαν τη δύναμη τους με το Λόγο Του.
Λάβαρο τον κρατήσαν ιερό,
να κατευθύνει της ζωής τους την πορεία.
Αίμα, πληγές, σημάδια από καρφιά,
σε ανθρώπων και Θεών ψυχές,
που γίνονται ένα και πορεύονται μαζί.
Πονούν μαζί κι ας έχουν ξέχωρες πορείες και προορισμούς.
Αφήστε το σχόλιο σας