Τα πρωινά παίζω με τις λέξεις,  σ’ ένα μικρό σχετικά τετράγωνο βάζω τα γράμματα στη σειρά:

Ιστός, μίτος, μέση, νόσος, νόστος, αγάπη, ούτε σαν λέξη, δεν έφτιαξα ποτέ.

Δεν είχε σε κανένα τετράγωνο. Κι αυτό, δεν ήταν δικιά μου αδυναμία.

Τα πρωινά, τ’ απομεσήμερα, τα  βράδια, έτσι για να περνά η ώρα, παίζω με τις λέξεις: ανάσα, μισός, μίσος, αέρας, αϊτός,

για να ξεχνώ πώς έγινα ένα άδειο ποτάμι.