«Άγγελος Σιδεράτος και μια εποχή  αμίμητη – Α’ Μέρος», γράφει η Μαρία Πανούτσου

Στον τομέα του θεάτρου ίδρυσε

το “Θέατρο του παιδιού”,

όπου σκηνοθέτησε 5 θεατρικά έργα

σε κεντρικά θέατρα των Αθηνών

(Μίνωα, Βρετάνια)

στο διάστημα 1975-1983.

 

Το έμαθα  Ιανουάριο  του 2023. Τυχαία τον σκέφτηκα και  τον αναζήτησα. Είχα σκοπό να τον βρω, να  βρεθούμε μετά από χρόνια,  να μιλήσουμε.   Σαν να   είχα ανάγκη   μια  συζήτηση μαζί του κάτω από  το όλο  συγκατάβαση και  συγχρόνως γεμάτο σπίθα  δημιουργίας και αμφισβήτησης βλέμμα του.

Απεβίωσε ο σπουδαίος παραγωγός, σκηνοθέτης και συγγραφέας Άγγελος Σιδεράτος. Ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας βαθύς μελετητής του θεάτρου και του κινηματογράφου. Του χρωστάω (τόσο σε αυτόν όσο και στη Δώρα Γιαννίτση) τις ομορφότερες στιγμές μου στη Ρωσία: Τρωάδες στη Συμφερούπολη (GRAND PRIX 15 του Διεθνούς Θεατρικού Φεστιβάλ Εθνικών Θεάτρων «Μόσχα – πόλη του Κόσμου») και Οιδίποδα Τύραννο στο Βλαδιβοστόκ (2018). Πολλή δουλειά, όμορφες συζητήσεις, αναζητήσεις στην τέχνη… Αιωνία του η μνήμη!

Συχνά δεν ήξερες αν σοβαρολογούσε ή  ήθελε να κάνει ένα  κυνικό σχόλιο.  Πάντα σοβαρός και  δημιουργούσε  μια ευχάριστη έκπληξη όταν χαμογελούσε, όπως και με τον ήχο του γέλιου του. Όμως η σταθερή του έκφραση ήταν σοβαρή, λίγο  μελαγχολική, σχεδόν ανέκφραστη. Το 2022  πολλοί   φίλοι  και συνεργάτες   αποχώρησαν από τη ζωή.  Φαντάζομαι χωρίς να το θέλουν.  Η  Ζωή τους πήρε μακριά μας. Ήταν η ώρα τους φαίνεται.

Ο Άγγελος  Σιδεράτος  υπήρξε καθηγητής μου  στην σχολή Θεάτρου που φοίτησα  από το 1976 μέχρι το 1979. Επίσης, συνεργάστηκα  μαζί του στο θέατρο του παιδιού που είχε ιδρύσει,  ως σπουδάστρια του θεάτρου ακόμη,  σε δυο παραγωγές  ’78 – ’79, πριν τελειώσω την σχολή και πάρω το δίπλωμα και την άδεια  εξασκήσεως επαγγέλματος.

Τότε το θέατρο Μινώα ήταν ένα από  τα πιο σημαντικά θέατρα της Αθήνας, με θεατρικό επιχειρηματία τον Γιώργο Λεμπέση.

Ο σκηνοθέτης Κώστας Τσιάνος δήλωσε από τη Λάρισα, όπου βρίσκεται, στην «Espresso»: «Είναι ο πατέρας μου ο Λεμπέσης. Τι να πω! Ότι το θέατρο ήταν όλη του η ύπαρξη! Οι ηθοποιοί, οι σκηνοθέτες, οι ταξιθέτριες, όλοι οι εργαζόμενοι. Μας έφερνε τυρόπιτες και γλυκά στις πρόβες από τα καλύτερα ζαχαροπλαστεία. Ένας άνθρωπος αφοσιωμένος στο “θεατρικό πατάρι”, γιατί ξεκίνησε από τα μπουλούκια. Δεν θα ξεχάσω ότι θύμωνε πάρα πολύ όταν δεν πήγαινε κάποιος να πληρωθεί».

Το θέατρο γέμιζε από παιδιά κάθε Σαββατοκύριακο. Ένα θέατρο που ήταν πραγματικά μεγάλο και  γεμάτο  επίσης από  μοναδικές ιστορικές  παραστάσεις και με  ένα  θεατρικό επιχειρηματία που αγαπούσε το θέατρο   πραγματικά και δεν δίσταζε να  ρισκάρει οικονομικά   και  για παραστάσεις που δεν ήταν  σίγουρο πως  θα είχαν επιτυχία. Έτσι ακόμη στη σχολή σπουδάστρια, έπαιρνα το  βάπτισμα του θεάτρου και γνώριζα από κοντά  σημαντικούς ανθρώπους της δουλειάς μου.

 

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΔΕΡΑΤΟΥ

 

Άγγελος Σιδεράτος

Η “Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών” αποχαιρετά με θλίψη το μέλος της, Άγγελο Σιδεράτο, ο οποίος αποτέλεσε σημαντικότατο στέλεχος εξαρχής του σωματείου, εγγεγραμμένος από το 1975.

Ο Άγγελος Σιδεράτος, σκηνοθέτης του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1943. Πτυχιούχος σκηνοθέτης της Σχολής Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου. Επίσης πτυχιούχος ηθοποιός της επαγγελματικής Σχολής Θεάτρου Αθηνών, με σπουδές Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου από το 1971 ως 1973.

Έχει βραβευτεί με το Πρώτο Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με τη ταινία μικρού μήκους Το Χαμόγελο. Η ίδια ταινία εκπροσώπησε επισήμως την Ελλάδα στο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου στο Locarno της Ελβετίας και διακρίθηκε στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Τουρς της Γαλλίας. Η ταινία παραγωγής του, Τα δελφινάκια του Αμβρακικού πήρε το Κρατικό Βραβείο 1993, όπως και άλλα πολλά διεθνή βραβεία. Το 1990 ίδρυσε μαζί με Βίλλυ Σιδεράτου τον εκδοτικό οίκο Προσκήνιο με εκδόσεις ιστορικό-πολιτικού περιεχομένου. Όσον αφορά στην κινηματογραφική του καριέρα, διετέλεσε σκηνοθέτης, βοηθός σκηνοθέτη σε πάνω από 30 ταινίες από το διάστημα 1964 – 1973, παραγωγός και σεναριογράφος. Αξιοσημείωτη παραμένει η σειρά ντοκιμαντέρ 9 επεισοδίων που σκηνοθέτησε για την ΕΡΤ με τίτλο “Γεώργιος Παπανδρέου – 100 χρόνια από τη γέννησή του” καθώς και η ιστορική σειρά του, 24 επεισοδίων, “Νεότερη ελληνική πολιτική ιστορία 1750-1940” που πραγματεύεται θέματα της πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας της περιόδου 1750-1940, μέσα από τη ματιά διακεκριμένων επιστημόνων.

Τέλος υπήρξε μέλος του Δ.Σ. στο Πνευματικό Ίδρυμα Γεωργίου Παπανδρέου από το 1997-2001 ενώ είχε διατελέσει Αντιπρόεδρος και Μέλος του Δ.Σ. Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.) 2005-2008, 2012-2013 και 2015-2017.


 [Άγγελος Σιδεράτος]


Ξεκίνησα να γράφω τις μνήμες μου από τον Άγγελο Σιδεράτο και  πράγματι  το θέατρο Μινώα,    ο επιχειρηματίας   Γιώργος Λεμπέσης,  ξεπηδούν παράλληλα  με εικόνες και λόγια να  ζητούν   τη θέση τους  για την ολοκλήρωση  της  εικόνας,  μια εποχής και μιας συνεργασίας.

Για τον Γιώργο Λεμπέση  μόνο καλά λόγια μπορείς να ακούσεις  και να διαβάσεις. Η μαρτυρία η δική μου  δεν ξέρω αν μπορεί να προσθέσει κάτι ακόμη,  ίσως πάλι και να μπορεί,  γιατί η δική μου μαρτυρία προέρχεται από  μια σπουδάστρια  του τότε  θεάτρου, που τελικά δεν έγινε διάσημη,  λόγω  προσωπικών επιλογών,  και έτσι η μαρτυρία της πιστεύω δεν έχει κανένα όφελος, όμως έχει μια  αξία  ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο. Έλλειψη προσωπικού συμφέροντος.

Ελένη Γερασιμίδου: «Υπήρξε ο καλύτερος θεατρικός επιχειρηματίας, συναισθηματικός και ανθρωπιστής, και αυτό το γνωρίζουμε καλά εμείς οι ηθοποιοί. Ήταν επίτιμο μέλος του σωματείου μας γιατί βοηθούσε πάντα, φανερά και κρυφά. Σε όσους ηθοποιούς αντιμετώπιζαν πρόβλημα ο Γιώργος Λεμπέσης ήταν παρών χωρίς να το λέει. Δεν έφαγε ποτέ δραχμή από κανέναν. Κάποτε του είπα: “Αφεντικό, από σένα έφτιαξα το σπίτι μου”. (σ.σ.: αναφέρεται στην καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία “Μπαμπάδες με ρούμι”). Όταν εργάζονταν οι ηθοποιοί στο θέατρό του με ποσοστό, δεν χρειαζόταν να έχουν κάποιον στη πόρτα. Του είχαν εμπιστοσύνη. Μακάρι να τον μιμηθούν και άλλοι, πράγμα δύσκολο στην εποχή μας».

Ο  Γιώργος Λεμπέσης ήταν ο θεατρικός επιχειρηματίας  στο Θέατρο  Μινώα όπου  εργαζόμουν  τα  Σαββατοκύριακα   για δυο χρονιές ( 1978-1979  μέχρι να τελειώσω την σχολή θεάτρου) στην παιδική σκηνή του Άγγελου Σιδεράτου. Ο Γιώργος Λεμπέσης αγαπούσε τόσο το θέατρο και τις δουλειές που αναλάμβανε,  που ήταν  πάντα κάπου εκεί γύρω και κοντά στους ηθοποιούς,  να επιβλέπει, να βλέπει, να αναγνωρίζει, να μαθαίνει, να  προσέχει, να διορθώνει,  να προλαμβάνει, να  προστατεύει  την όλη παραγωγή και τους ανθρώπους της.

 

Αθήνα  Ιανουάριος  2023

 

[Συνεχίζεται…]


Άγγελος Σιδεράτος, σκηνοθέτης: Κινηματογράφος για τον Άνθρωπο

Άγγελος Σιδεράτος, σκηνοθέτης: Στον πολιτισμό, και όχι μόνο, δεν μπορεί να υφίσταται εμπάργκο

“Έφυγε” ο πατέρας του Θεάτρου, Γιώργος Λεμπέσης


[Μαρία Πανούτσου – Ας γνωριστούμε]

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη