Όνειρα απάτες
που στη δύση σου
φαινόταν καθαρά,
τα όνειρα στη φύση τους
κι εσύ ο απατημένος.
Για να μπορεί η ζωή να κάνει κύκλους.
Πού να γυρέψεις την ευθύνη;
Μόνο λίγο πριν το αντίο,
ακούγεται ένας κρυφός καημός
ίδια λυγμός της μοναξιάς:
«Κι εγώ που σε περίμενα να έρθεις να με σώσεις;»
Κι απάντηση η σιωπή.
Τα όνειρα στη φύση τους
κι εσύ ο απατημένος.
Αφήστε το σχόλιο σας