Οχτώ  εικόνες  για  έναν συλλογισμό.

α

Η λαϊκή  αγορά ήταν η χαρά  των κατοίκων της πόλης.  Νοικοκυραίοι,  ηλικιωμένοι,  νεαρές  φτωχές γυναίκες,  κατατρεγμένοι,  παππούδες,   μειονότητες, πλούσιοι και φτωχοί όλοι μαζί. Στην λαϊκή ερχόταν η επαρχία στη γειτονιά σου, στα πόδια σου και έφτανε μέχρι  στην κουζίνα σου και το τραπέζι σου.

β

Γιορτή πραγματική  για τη γειτονιά, που ομόρφαινε με τις φωνές των παραγωγών τη μέρα.

Οι γνώριμες φωνές των μικροπωλητών!  Αναγνωρίζαμε τον τρόπο που διαφημίζανε τις πραμάτειες τους, γνωρίζαμε  και τους ίδιους, μαθαίναμε και τα στιχάκια τους.

γ

(Μιλάω στο πρώτο, στο δεύτερο και στο τρίτο πρόσωπο).

δ

Χρώματα, ήχοι,  μυρωδιές, όψεις,  πρόσωπα, χαμόγελα,  κουβεντούλες,  παζαρέματα και οι σακούλες, οι τσάντες και τα καροτσάκια γέμιζαν με καλούδια  με λίγα  ή πολλά, ανάλογα τα βαλάντια.

ε

Θυμάμαι  τις αγορές  σε διάφορα κράτη που έχω επισκεφτεί  – πάντα  ήθελα μια γνωριμία με τις λαϊκές. Από την Βιέννη στη Γλασκόβη,  στου Λονδίνου τα παζάρια, στο  Tbilisi, στην Γεωργία,  στο Sibiou στη  Ρουμανία ή στα παζάρια της Ανατολής. Χώροι χαράς για  όλον το κόσμο και ανεξάρτητα  από το χρώμα, την τάξη, την  ηλικία, το φύλλο. Χώροι ζωής και  ελπίδας,  χώροι  ενθουσιασμού, χώροι  ενότητας.

στ

Η νέα εικονική πραγματικότητα έχει στερέψει τον κόσμο  από την οσμή  της ζωής. Σε εργαστήρια  ΑΟΣΜΑ ΚΑΙ ΑΧΡΩΜΑ θα μελετάνε τον άνθρωπο και  τις ανάγκες του, αντί  να τις  μαντεύουν, να τις προβλέπουν, να τις κατανοούν, να τις  αισθάνονται. Μα ποιοι είναι αυτοί,  είναι αόριστα κάποιοι κακοί;  Όχι, είναι η μορφή της εξουσίας. Ας θυμηθούμε τον Προμηθέα και την τύχη του και θα εξηγήσουμε πολλά από όσα μας υποβαθμίζουν την ομορφιά της  ζωής. Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου,  ένα έργο απόλυτα  διαχρονικό.

ζ

Μια τεράστια κλοπή από  τις μικρές χαρές της  καθημερινότητας, που όλο και φτωχαίνει, είναι  η τροποποίηση της  ΛΑΪΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ. Έτσι και Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ εβδομαδιαία γιορτή των φτωχών, απωλέσθη.

η

Ο Πλάτωνας  έλεγε ότι οι κυβερνήτες θα πρέπει να είναι ποιητές. Εγώ θα προσθέσω,  χωρίς  να συμφωνώ  με τον Πλάτωνα,  ότι  οι άνθρωποι  ως ατελείς  που είναι  και ποιητές να είναι,  πάλι  άχρωμοι και άοσμοι  θα μείνουν, με μια επίφαση  πολιτισμού και καλοσύνης, γιατί ο μέγιστος πολιτισμός είναι  καλοσύνη[2]. Η Λαϊκή  Αγορά αν έχει θέματα, έχει γιατί έχει όλο το κράτος. Ας διορθωθεί το κράτος  και μετά βλέπουμε…

[1] Ο τίτλος του κειμένου «Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος αν άνθρωπος ή»  (Μένανδρος  4ος  αι. π.Χ.)  σημαίνει: «Πόσο χαριτωμένος, ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος».

[2] Η ιδιότητα  του  καλού – εκείνου που επιθυμεί την ειρήνη  – και την ευτυχία των συνανθρώπων του.

 Εξομολογήσεις ενός ημερολογίου

Ιανουάριος 2017 – Νοέμβριος 2021