ΧΤΥΠΟΣ ΜΙΚΡΟΣ

Ξάφνου χτύπος μικρός στου δωματίου το παραθύρι,

Όμως τριγύρω μας ουτ’ άνεμος ούτε βροχή.

Κι είδα τότε ─ ή το σκοτάδι μ’ είχε παρασύρει; ─

Το αγαπημένο της το πρόσωπο για μια στιγμή.

«Ω, έχω κουραστεί να περιμένω», είπε κείνη,

«Ναι, νύχτα, πρωί, μεσημέρι, και δείλι ξανά.

Τι κρύο φριχτό στης μαύρης μοναξιάς εδώ την κλίνη,

Πίστευα σύντομα θα κοιμηθούμε αγκαλιά.»

Ευθύς τότε πλησίασα στο παράθυρο με πόνο ─

Άφαντη όμως εκείνη στο σκοτάδι το πυκνό.

Αλίμονο, χλωμή μια νυχτοπεταλούδα μόνο,

Χτύπος ανάλαφρος στο κρύσταλλο το παγερό.

SOMETHING TAPPED

Something tapped on the pane of my room

When there was never a trace

Of wind or rain, and I saw in the gloom

My weary Belovèd’s face.

“O I am tired of waiting,” she said,

“Night, morn, noon, afternoon;

So cold it is in my lonely bed,

And I thought you would join me soon!”

I rose and neared the window-glass,

But vanished thence had she:

Only a pallid moth, alas,

Tapped at the pane for me.

Thomas Hardy (1840-1928): Άγγλος μυθιστοριογράφος και ποιητής. Με το έργο του επικρίνει τις αυστηρές κοινωνικές συμβάσεις της εποχής του σχετικά με το γάμο, τη σεξουαλικότητα και τη θέση της γυναίκας. Επίσης, δείχνει ότι ο άνθρωπος αποτελεί σχεδόν έρμαιο της αδιάφορης, ειρωνικής και αδυσώπητης τύχης. Η ποίησή του αντικατοπτρίζει την καθημερινότητα με λυρισμό.