«Φροντίδα κατοικίδιου», ένα διήγημα της Βάσως Αποστολοπούλου για τη λογοτεχνική δράση «Μένουμε σπίτι»

Επίμονο κουδούνισμα κινητού. Η Ερμίνα ανοίγει το ένα μάτι, κοιτάζει το ρολόι «ποιος μαλάκας είναι αχάραγα – ούτε έντεκα η ώρα» μουρμουρίζει και γυρνάει πλευρό. Το κινητό ξαναχτυπάει. Ξανανοίγει το ίδιο μάτι «αυτό το βλαμμένο η Μάγια είναι, πάλι κάτι την βάρεσε και δεν θα μ’ αφήσει σε ησυχία… σιχτίρια», βρίζει και πατάει το κουμπί.

«Μπροοος…»

«Έλα Εγμίνα καλημέγα… δεν σε ξύπνησα;»

«Εννοείται πως με ξύπνησες παρτσακλό, ούτε έντεκα δεν είναι… τι σιχτίρια θέλεις πρωί πρωί;»

«Πγώτον μη βγίζεις και δεύτεγον ποιο πγωί, σαλταγισμένη; Μεσημέγιασε κι εγώ έχω ζόγια, πγέπει να μιλήσουμε…»

«Να κάνω πρώτα καναν καφέ τρίδιπλο μπας κι ανοίξει ο μάτης μου;»

«Πάλι ξενύχτησες πίνοντας με τον λεγάμενο; Πόσες φογές σου έχω πει πως σπάει το δέγμα με τα ξενύχτια και τα ποτά;»

«Ποιον λεγάμενο μαρή; Με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ξενύχτησα και…»

«Ίιιι!!! Άλλαξες γκόμενο; Και κυβεγνητικό κιόλας, επαναστάτγια της δεκάγας;;;»

«Πας καλά μαρή; Με τις ειδήσεις ξενύχτησα, με τον κορωνοϊό και τα χάλια μας… καλά, χαμπάρι δεν πήρες; Έκλεισαν τα μαγαζιά, θα μας κλείσουν μέσα στα σπίτια μας, θα κυκλοφορούμε με μάσκες και χαρτάκια και sms – πού ζεις εσύ;»

«Τι παλαβομάγες είναι αυτές; Τι θα πει στα σπίτια μας, με φαντάζεσαι εμένα με την μάνα μου τουέντι φογ/σέβεν; Ή που θα την πνίξω ή που θα κόψω φλέβα… και ποια μαγαζιά έκλεισαν, έχω γαντεβού στο κομμωτήγιο το απόγευμα και για αυτό σε παίγνω τηλέφωνο- να το κάνω το μαλλί ξανθό με χάλκινες ανταύγειες ή να το αφήσω στο καγοτί του;»

«ΑΥΤΑ είναι τα ζόρια που έλεγες;;;»

«Γιατί, λίγο είναι; Το μαλλί είναι η μισή μας πγοσωπικότητα, θέλει πολλή πγοσοχή το χγώμα που θα κάνεις και…»

«Άκου βλαμμένο… μόλις έχασες την μισή σου προσωπικότητα, από σήμερα κλειστά τα κομμωτήρια και θα μείνεις με τη ρίζα δυο δάχτυλα καστανό πάνω στο καροτί – τώρα που το σκέφτομαι, πα μαλ, πα μαλ!!!»

«Μάλλον σοβαγολογείς… δεν μου κάνεις πλάκα, ε; Θα πεθάαααανω με το μαλλί δίχγωμο… και το άλλο για το μέσα σπίτι; αλήθεια κι αυτό;;;»

«Αυτό κι αν είναι αλήθεια – μέσα καταμέσα και θα βγαίνεις μονάχα με άδεια που θα υπογράφεις εσύ η ίδια στον εαυτό σου ο ορισμός της παράνοιας, ταμάμ για σένα, πετσικαρισμένο!»

«Μέσα;;; Να κάνω ΤΙ;;; Να πλέκω την φανέλα του φαντάγου;;;»

«Δεν είναι κακή ιδέα να μάθεις μια τέχνη να σου βρίσκεται! Όσο για απασχόληση εντός, πολλά μπορείς να κάνεις -να διαβάσεις λογοτεχνία, να τελειώσεις εκείνη τη ρημάδα την πτυχιακή σου, να μάθεις να μαγειρεύεις που δεν ξέρεις να βράσεις ένα αυγό, να φροντίσεις λιγάκι τον κήπο σας που έχει ζουγκλιάσει (τυχερή που ζεις σε μονοκατοικία, ρώτα και μένα σε 50 τετραγωνικά), να βγάλεις τον σκύλο σου βόλτα που βαριέσαι να κουνηθείς, να…»

«Και με τον Λευτέγη μου τι θα κάνω, μου λες; Πώς θα τον βλέπω τον καλό μου;»

«Βέβαια, είναι κι ο Λευτέρης, το ξέχασα! Θα τον βλέπεις με βιντεοκλήση, καιρός να μάθεις να το δουλεύεις το ρημάδι το κινητό που μόνο να με ξυπνάς ξέρεις!»

«Φιλενάδα θα τα παίξω… χωρίς μαλλί και νύχι και Λευτέρη θα βαγέσω κατάθλιψη…»

«Μ’ αυτή τη σειρά εννοείς;;;»

«Μη με δουλεύεις, θα πεθάνω σου λέω!»

«Τίποτα δεν θα πάθεις -απλά θα μάθεις, θα μάθουμε όλοι, να ζεις διαφορετικά για λίγο καιρό μέχρι να περάσει η μπόρα. Άντε τώρα στο σούπερ μάρκετ να πάρεις καμιά μπογιά και θα πεταχτώ το βραδάκι να στο βάψω εγώ το μαλλί, ΟΚ;»

«Και πώς θα έγθεις που απαγογεύεται η κυκλοφογία;»

«Θα στείλω sms με την αιτιολογία 6 – “φροντίδα κατοικίδιου”!!!


Ενημερωθείτε για τη λογοτεχνική μας δράση  “Μένουμε σπίτι”.

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη