“Των αδελφών και της βροχής”, ένα ποίημα της Κατερίνας Ευαγγέλου-Κίσσα

Πάνω απ’ του κάμπου τη βουβή την προσμονή

Και τα σπιτάκια με τα παράθυρά τους τα θλιμμένα,

Έπεσε απόψε πάλι Θεέ μου μια βροχή,

Που με ταξίδεψε σε χρόνια περασμένα.

 

Τότε στη σόμπα καίγαμε δοκάρια και σανίδες,

Φορά και κούτσουρο για να φτουρήσει η ζέστα.

Κρυφές μαντάραμε κομμάτια τις ελπίδες,

Κι ας φέρνανε στο σπίτι μας τα ψώνια δίχως ρέστα.

 

Ο Αντρίκος ψήνονταν στον πυρετό και πάλι

Και του Νικόλα μου δεν είχα γάλα να του δώσω,

Καρτέραγαν της μάνας μας την τρυφερή αγκάλη,

Μα στη δική μου απαγκιάζανε ωστόσο…

 

“Αβάσταχτη της μοναξιάς μας η κατάρα,

Στο σπίτι των ανέμων η μοίρα χτυπούσε μανιασμένα.

Χαράχτηκε στα τζάμια μας για συντροφιά η λαχτάρα,

Δεν καταργεί το δέσιμό μας πρόβλημα κανένα.”[1]

 

Λάδι ήτανε και ζάχαρη η απαντοχή μας τότε,

Οι θύμησες πονούν ανάρια-ανάρια…

Φροντίζει κι η βροχούλα πότε-πότε,

Να ζωντανεύουνε των αδελφών τα χνάρια.


[1] Η τέταρτη στροφή του ποιήματος, μετά την επιμέλεια του αγαπημένου φίλου και ποιητή Γιώργου Χ. Θεοχάρη, κατέληξε σε αυτή τη μορφή, που “στέκεται” πιο σωστά κι εγώ την προτιμώ. Τον ευχαριστώ από καρδιάς που για ακόμα μία φορά αγκάλιασε με αγάπη ένα μου πόνημα.

Η στροφή στην αρχική της μορφή είχε ως ακολούθως:

“Αβάσταχτη της μοναξιάς μας η κατάρα,

Στο σπίτι των ανέμων χτυπούσε μανιασμένα η μοίρα.

Χαράχτηκε στα τζάμια μας  για συντροφιά η λαχτάρα,

Δεν καταργεί τα στεγανά μας καμιά πείρα.”

 

 

 

Ίσως σας αρέσει και

6 Σχόλια

  • Βάσω Αποστολοπούλου
    24 Αυγούστου 2016 at 08:11

    “Κρυφές μαντάραμε κομμάτια τις ελπίδες”
    Τι όμορφος στίχος από ένα πολύ όμορφο, τρυφερό και νοσταλγικό ποίημα!

  • drmakspy
    24 Αυγούστου 2016 at 09:30

    Κρυφές μαντάραμε κομμάτια τις ελπίδες,…..
    Χαράχτηκε στα τζάμια μας για συντροφιά η λαχτάρα,….
    Λάδι ήτανε και ζάχαρη η απαντοχή μας τότε…

    Αυτά τα διαμάντια τα μοιρασμένα στους στίχους τους χρυσούς τα κρατάω…

  • Teuta Sadiku
    24 Αυγούστου 2016 at 13:19

    Τρυφερό και όμορφο ποίημα

  • Γεώργιος
    17 Σεπτεμβρίου 2016 at 06:06

    Καλημέρα, Κατερίνα. Έχεις έμφυτο ποιητικό ταλέντο και σε προσκαλώ να διαβάσεις “Το σκιάχτρο” που δημοσίευσα στο fb εχθές ή τα ποιήματα που έχω αναρτήσει στο blog μου.

    • Κατερίνα Ευαγγέλου - Κίσσα
      17 Σεπτεμβρίου 2016 at 10:02

      Καλημέρα Γιώργο, σε ευχαριστώ για τη φιλοφρόνηση. Θα διαβάσω το ποίημα σου και θα επικοινωνήσω μαζί σου.

  • Μαριάννα Γληνού
    20 Οκτωβρίου 2016 at 14:52

    “Κι ας φέρνανε στο σπίτι μας τα ψώνια δίχως ρέστα”…ό,τι πρέπει, οφείλουν, βαρύ όφελος, να κάνουν οι ελπίδες… Να μην τις χάνεις , να μην τις χάσεις , ποτέ.

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη