Ολόγυρα έστρεψε
το βλέμμα!…
Ολόγυρα,
μέσα
στ΄αλλοπαρμένο πλήθος…
Πίσω
απ΄ τους σιδερόφρακτους,
που τον ωθούσανε,
βραχίονες!…
Έστρεψε,
με αγωνία,
για να τους δει..
Στα μάτια τους,
το βλέμμα του
να ξαποστάσει!…

Και δεν τους είδε!…

Και τότε,
βαθύς, ο αναστεναγμός!…
Πικρό τότε,
πάνω
στα θεία χείλη,
φάνηκε
το μειδίαμα!…

Κούνησε το κεφάλι,
αργά
και
μονολόγησεν
ο Ιησούς:
“Τους πίστεψα
δικούς μου,
κι ήτανε,
τελικά,
απλώς,
μαζί μου”!…