«Πολυφαρμακία», γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου

Είδες που σού τα ’λεγα Μυρσίνη ότι πρέπει να αλλάξω ‘’διατροφολόγο’’;
Του δικού μου δεν ξέρει τι του γίνεται, μα τω Θεώ. Με ανάγκασε τώρα στα γεράματα, να αλλάξω διατροφικές συνήθειες…

Κατ’ αρχάς άκου τι μου συνέστησε για πρόγευμα, αρχής γενομένης λίαν πρωίαν, μόλις σκάσει από το παραθύρι μου το πρώτο φως της μέρας, εκεί γύρω στις επτά:

«Κυρία Πέρσα μου, με εντελώς άδειο στομάχι, θα παίρνεις, δώσε προσοχή, τούτο το μικρό άσπρο χαπάκι. Επέχει την θέση του αφαιρεθέντος θυρεοειδούς σου…

»ΜΕΤΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ, θα παίρνεις εκείνο το λίγο μεγαλύτερο άσπρο, συν τούτο το μακρουλό σιελ, είναι για την άρρωστη καρδιά σου και την αποφυγή εμβολής ή εγκεφαλικού αντίστοιχα.

»Μετά δεκάλεπτο πάλι, ή και ομού με τα προλεχθέντα, θα παίρνεις ¼ από το άλλο άσπρο, παρέα με τούτο το συμπαθητικούλι ροζέ, είναι για   την πίεση και διουρητικό αντίστοιχα.

»Αφού περάσει κανένα πεντάλεπτο, θα πάρεις εκείνο το μεγάλο λευκό, το οποίο θα το καταπιείς μασώντας το, παρέα με τούτο το  κίτρινο που είναι για την υπασβεστιαιμία σου και τα δυο. Και το πρόγευμα θα ολοκληρωθεί, με το εισπνεόμενο που είναι για τα αναπνευστικό σου.

 Εμ, όταν σου έλεγα να κόψεις το τσιγάρο δεν άκουγες και ρουφούσες τον καπνό με ηδονή. Τράβα τα τώρα λοιπόν και να λες δόξα σοι ο Θεός  που δεν έχουμε χειρότερα επί του παρόντος βέβαια».

«Ειρήσθω δε εν παρόδω Μυρσίνη μου ξέρεις γιατί υποφέρω από έλλειψη ασβεστίου; Διότι με την αφαίρεση του θυρεοειδούς πήρε το τζίνι ο χειρουργός σβάρνα και τους παραθυρεοειδείς αδενίσκους, τρεις τον αριθμό, αφήνοντάς μου για ανάμνηση τον τέταρτο και τελευταίο. Επόμενο ήταν να εκλείψει η πηγή παραγωγής ασβεστίου και να έχω μεγάλο πρόβλημα. Έτσι λοιπόν και παραλείψω είτε σκοπίμως είτε ξεχνώντας, κάποιο από τα προαναφερθέντα δηλητήρια, μπορεί να τινάξω τα πέταλα από την ‘’πείνα’’ ή ακόμη χειρότερα, από παθολογικά αίτια, όπως θα αποφανθεί ο ιατροδικαστής έτσι και με βρουν τελείως πεθαμένη κάποια συννεφιασμένη Κυριακή, (ουδεμία σχέση έχουσας με την υπέροχη του Τσιτσάνη)!

Τώρα άκου. Αφού πια θα έχω ‘’χορτάσει’’ και για να αποφύγω κάτι περίεργες σιελόρροιες στην θέα υπέροχων μπισκότων (τελείως απαγορευμένων λόγω ύποπτης ύπαρξης διαβήτη) που μου έφερε η κόρη μου από την Ολλανδία, με πόνο καρδιάς τα δίνω ένα, ένα στον Μάρκο το σκύλο μου, ο οποίος σίγουρα θα νομίζει ότι πάει, μου ‘στριψε της γραίας. Ποιαν άλλη εξήγηση να δώσει  το ζωντανό, που η αφεντικίνα του μοιράζει τα αγαθά του Αβραάμ και του Ιακώβ στα κατοικίδιά της αντί να τα απολαύσει η ίδια!

Και με κοιτάζει με λατρεία, εκλαμβάνοντας τελικά την λιχουδιά σαν υπέρμετρη ένδειξη Αγάπης!  Και αφήνεται στην απόλαυση, μη θέλοντας να αναγκάσει τον εαυτό του στη λύση μυστηριωδών σκέψεων για το πώς και το γιατί.

Ίσως να λέει: «Τρελό ξετρελό ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, ας το απολαύσω για όσο κρατήσει»…

» Αυτά».

«Πέρσα μου, η συγχωρεμένη η γιαγιάκα μου έλεγε: ’’Αξία έχει το ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε στη σύντομη ζωή μας.’’

Τι να σου πω βρε φιλενάδα μου!

Και δεν μου λες. Το breakfast σταματάει τουλάχιστον με την ολοκλήρωση του φάσματος του ουράνιου τόξου με τα χρωματιστά χαπάκια ή συνεχίζεται με μεσημεριανό ‘’γεύμα’’; Όχι, γιατί αν μου πεις ότι ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ, ούτε το στομάχι  του Κουταλιανού που μασούσε σίδερα θα άντεχε σε τούτα τα ελέη. Τι να σου πω; Φοβάμαι για σένα αγαπημένη μου.

Για δες τι κάνει η ΑΣΠΡΗ ΜΠΛΟΥΖΑ φίλε μου. Κάθε ειδικότητα ιατρική και τα δικά της φαρμάκια.

Ο ένας: ‘’πάρε τούτα τα χαπάκια για τον άλφα, βήτα, γάμα, λόγο.’’

Ο έτερος: “πάρε τούτα τα θαυματουργά χαπάκια για τον δέλτα, έψιλον, ζήτα, λόγο. Και δεν υπάρχει ένας ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΣΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΑΝ ΤΑ ΜΕΝ ΣΥΝΑΔΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΔΕ. Και να δώσει εκείνο το πραγματικά θαυματουργό χάπι που θα είναι η κοινή συνισταμένη των χρωμάτων της ίριδος. Απλοϊκές σκέψεις; Ίσως. Γι’ αυτό και οι απαντήσεις δύσκολες.

»Και όταν το σακουλάκι του οργανισμού μας, εκεί που αλέθονται οι τροφές, κουραστεί κι αρχίσει να διαμαρτύρεται έντονα, να οι μαγνητικές και οι αξονικές (άλλη μία επιβάρυνση του οργανισμού) για να βρουν ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ. Μα αυτό πια, δεν είναι στομάχι . Είναι το παράρτημα του φαρμακείου της γειτονιάς. Θέλει πολύ να ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Η ΑΣΠΡΗ ΜΠΛΟΥΖΑ;

»Καμιά φορά κάθομαι και σκέπτομαι ΓΙΑΤΙ άραγε στα λεγόμενα προηγμένα Κράτη φάρμακο δεν δίνει εύκολα ο γιατρός, ει μη μόνον  ένα ντεπόν συνήθως. Γιατί το κάνει ; Για να μην επιβαρύνει το Ταμείο του υγιέστατου αντίστοιχου Ε.Σ.Υ.; Ή μήπως κατανόησε ότι η πολυφαρμακία δεν είναι πανάκεια αλλά ύποπτη για πολλά δεινά;

Ρητορικό το ερώτημα και ες αεί αναπάντητο».

«Έτσι μου έρχεται Μυρσίνη μου να πάρω το κάργα γεμάτο ντουλάπι με όλα αυτά τα βρωμόκουτα και να το ποντίσω στη θάλασσα. Μα δεν το κάνω, για να μη βλάψω και  τα ψάρια, πολλά των οποίων έχουν γίνει επικίνδυνα προς βρώση από ποντισμένα αντιβιοτικά που δεν καταλαβαίνω τι στην ευχή τους ελκύει και τα καταπίνουν. Αλλά μήπως που καταπίνουν ακόμη και πλαστικές σακούλες ξέρουν τι κάνουν; ΨΑΡΙΑ!

Τα λέω έτσι, τα λέω και αλλιώς. Δηλαδή όταν με πιάνουν εκείνα τα ύπουλα ποναλάκια στην καρδιά μου τρέχω σαν τρελή να πάρω το μισητό κόκκινο χαπάκι. Η πλύση εγκεφάλου που μας έχει γίνει, καλά κρατεί.

Βρίσκομαι σε αδιέξοδο , για να μην πω σε απελπισία και με πεις υπερβολική».

«Αμ σε καταλαβαίνω Πέρσα μου λες να μην σε καταλαβαίνω;

Αφού να σκεφτείς ότι τον εγγονό μου τώρα που θα συμπληρώσει το μηχανογραφικό για τις πανελλήνιες και που σαν πρώτη επιλογή θα βάλει την Φαρμακευτική, θα τον παροτρύνω, ναι  να το κάνει. Και αν με το καλό τα καταφέρει και μπει στη Σχολή, να καταφύγει στις δοκιμασμένες γνώσεις σου για τα οφέλη ή όχι ενός εκάστου φαρμάκου που ούτε το ειδικό σύγγραμμα τα γράφει, ούτε οι ρετσέτες στα κουτιά Καλά σε αποκαλώ η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΦΑΡΜΑΚΟΛΗΠΤΡΙΑ!!!»

«Μυρσίνη σταμάτα. Εγώ σου λέω τον πόνο μου κι εσύ με κογιονάρεις

(κοροϊδεύεις).

»Στάσου να πάρω εκείνο το μικρούλι λευκό χαπάκι με τη χαρακιά στη μέση. Όχι, δεν θα πάρω το μισό. Ολόκληρο θα το πάρω. Είναι καλό αντικαταθλιπτικό, λέει. Το χρειάζομαι επειγόντως…

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη