«Περί  τυφλότητας σκέψεις», γράφει  η Μαρία Πανούτσου

Ο προσωπικός εγωισμός, το βόλεμα,

η έλλειψη γενναιοδωρίας,

οι μικρές δειλίες της καθημερινότητας,

όλα αυτά συνεισφέρουν

σε μια ολέθρια μορφή πνευματικής τυφλότητας,

να βρισκόμαστε δηλαδή στον κόσμο

και να μη βλέπουμε τον κόσμο, ή να βλέπουμε

από αυτόν ό,τι, ανά πάσα στιγμή,

τείνει να εξυπηρετεί τα συμφέροντά μας.

Jose Saramago

α

Σκέφτομαι την ανθρωπολογική διάθεση των ανθρώπων. Παράδειγμα είναι όλοι οι πετυχημένοι και πως όταν βρουν την  ευκαιρία οι ‘άλλοι’  της άλλης πλευράς αρχίζουν και λιθοβολούν. Πάντα ήθελα να είμαι στην ανωνυμία από την φύση μου. Ήθελα την δημιουργία και την ανωνυμία συγχρόνως. Θαυμάζω τους σταρ γιατί καταλαβαίνω τι έχουν περάσει, τι δουλειά έχουν κάνει για να φτάσουν να γίνουν ινδάλματα και το τίμημα που θα πληρώσουν  μεγάλο. Αλλά  δεν με επηρεάζουνε  σε κανένα βαθμό στις  δικές μου επιλογές και πορεία. Γι’ αυτό και λυπάμαι και  συμπάσχω  μαζί τους για το τελευταίο μέρος της ζωής τους που δεν έχει πάντα αίσιο τέλος.

β

Σκύβοντας πάνω στα λάθη που έχω κάνει  και  έχοντας το θάρρος της  γνώμης μου και της αλήθειας μου, αφήνω πίσω κάθε τι αρνητικό,  για να βαδίσω στο  τελευταίο μέρος της ζωής μου με  όσο γίνεται περισσότερη και περισσότερη   γαλήνη  ευφορία και εμπιστοσύνη  στην φύση.

γ

Η ερωτική ποίηση γράφεται για τον έρωτα γενικότερα και όχι για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, ακόμη και αν αρχικά εμπνεύστηκε από έναν άνθρωπο, ανήκει στο χώρο της αίσθησης, της εμπειρίας, της προσδοκίας ή του ανεκπλήρωτου και δεν ανήκει σε κανένα άνθρωπο και αυτό το καταλαβαίνουμε όταν ο έρωτας σβήσει, τότε διαβάζοντας και πάλι τον γραπτό λόγο φαίνεται καθαρά ότι μιλάμε για μας και όχι για εκείνον για τον οποίο δεν νοιώθουμε πια τίποτα ή στην καλύτερη περίπτωση μια φιλία ή σεβασμό, αν υπήρξε άνθρωπος που να το αξίζει αυτό. Η αγάπη είναι κάτι πολύ διαφορετικό, είναι συναίσθηση, είναι έγνοια, είναι υποχρέωση, είναι ευθύνη, είναι μακρόχρονη, οδυνηρή διαδικασία. Είναι τελικά λυτρωτική.

δ

Ας αφήσουμε την επικαιρότητα σε όσους  παλεύουν  για αναγνώριση χωρίς κανένα ενδοιασμό.

 


Και  λίγη  μουσική  για  ανανέωση των σκέψεων: Dave Brubeck – Take Five

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη