Σπαρμένες οι βιτρίνες χοιρινά,

κρεμάμενα σε γάντζους. «Βουρ ορμάτε

πιστοί. Μελομακάρονα φθηνά

και δίπλες τραγανές,  Χριστός γεννάται».

Η φάτνη made in China, σπαστή.

Δεν βλάπτει λιγουλάκι να τολμάτε,

οι νέοι. Σεις να γένετε αστοί;

Μπουρλότο κι άιντε γεια, Χριστός γεννάται.

Κλαρίνα κλάφτε κάλαντα. Παιδιά

στο Σύνταγμα, που πόνυ καβαλάτε:

«Η ζήση έχει ανάγκη λεβεντιά

και «θέλω» μανικά… Χριστός γεννάται».

Καμπάνες με το ρεύμα. Τα κεριά

μην καίγονται Πιτρόποι. Μπρος, φυσάτε

να βγει των ημερών  η μαγεριά.

Ποιος φάλτσα ψαλωδεί «Χριστός γεννάται»;

Μα κάπου, σ’ ένα τόπο μυστικό,

μια βάρκα η σκηνή αν προτιμάτε,

με τρόπο καθαρά ποιητικό,

εν δόξη γι’ άλλη μια  Χριστός γεννάται!