Ο ταχυδρόμος

πέθανε. Ποιος θα σου πει

πως ζω για σένα;

Στείλε σε γράμμα

μύρο, να σ’ έχω πάντα

στα πνευμόνια μου.

Μεθώ, σου γράφω.

Ξεμέθυστος διορθώνω.

Μένεις στα γραπτά.

Κάθε γραπτό μου

κηλίδα, μα τυπώνω

στ’ αυτιά σου Σιωπή.

Άδειο το γράμμα,

χωρίς όνειρο φάρο

να μας οδηγεί.