Η ποιητική συλλογή Συντμήσεις (Εκδόσεις Ιωλκός, 2018) είναι η δεύτερη του Κωνσταντίνου Ι. Κορίδη. Όπως υποδηλώνει ο τίτλος, πρόκειται για σύντομα ποιήματα, τα οποία εντάσσονται στη μεγάλη παράδοση της επιγραμματικής ποίησης. Χαρακτηριστικό, λοιπόν, της συντετμημένης γραφής του η οικονομία του λόγου. Ωστόσο, δεν πρόκειται για λόγο αυχμηρό. Αντίθετα, το ύφος είναι έντεχνα επεξεργασμένο, ώστε να εκφράζει υπαινικτικά το συναίσθημα του δημιουργού. Έτσι ο λόγος εκφέρεται με εντυπωσιακή απλότητα, χωρίς φωνές. Το σημαινόμενο είναι πάντα συγκεκριμένο και παρουσιάζει ενδιαφέρον για όλους μας.

Ας δούμε ένα παράδειγμα σαφήνειας και ευστοχίας:

Εάν μια λέξη είναι ζωή

τότε ένας στίχος είναι σύμπαν.

Διακρίνονται πέντε κύρια θέματα στις Συντμήσεις: η ποίηση/γλώσσα (π.χ. «Πόρισμα», «Δημιουργία»), ο έρωτας/αγάπη (π.χ. «Εξετάσεις», «Φωτοσύνθεση»), η κοινωνική κριτική (π.χ. «Εορτές», «Μετοχή»), η ύπαρξη (π.χ. «Παρουσία», «Νεκροταφεία») και ο χρόνος (π.χ. «Εποχή», «Ξημέρωμα»). Τα τελευταία δύο θέματα συνδέονται, καθώς η ροή του χρόνου σφραγίζει την ύπαρξή μας. Επίσης, η συλλογή αποτελείται από δύο ενότητες, στη δεύτερη από τις οποίες δίνεται έμφαση στα θέματα κοινωνικής κριτικής.

            Η πρώτη ενότητα αρχίζει με ποίημα που αναφέρεται στην ύπαρξη και τελειώνει με ποίημα που αναφέρεται στην αγάπη. Η δεύτερη ενότητα αρχίζει με ποίημα που αναφέρεται στην κοινωνία και τελειώνει με ποίημα που μπορεί να θεωρηθεί ότι συνδέει την ποίηση με την κοινωνία:

Ο εγκιβωτισμός των στίχων του ολοκληρωμένος.

Η υγρασία παρούσα.

Σαπίζει κάθε περιεχόμενο.

            Πράγματι, το εγώ στις Συντμήσεις δεν είναι ποτέ απομονωμένο από το εμείς. Οι αναζητήσεις του ποιητή δεν πραγματοποιούνται ερήμην της κοινωνίας αλλά εντός αυτής, συχνά επιχειρώντας να τη βελτιώσουν. Σε αυτήν τη διαδρομή, ο ποιητής παραμένει συνήθως αισιόδοξος. Και μας μεταδίδει την αισιοδοξία του με τα πιο απλά λόγια, καθιστώντας τον αναγνώστη κοινωνό του επιγραμματικού λυρισμού του:

Ξύπνησα μ’ ένα φιλί στα χείλη^.

το όνειρο ζωντάνεψε.

Νίκος Παπάνας