Μισή καρδιά πού βρίσκεται, χτυπώντας δυνατά;
Ειν’ σε πελάγη γαλανά, σε μέρη μακρινά,
με τους δικούς της οφθαλμούς θωρώ τον ουρανό,
κοιτά κι εκείνη άραγε τ’ αστέρι π’ αγαπώ;
Ολόκληρη γίνετ’ η καρδιά μαζί σου, αν βρεθώ,
μες στα Χριστούγεννα φοράς το άσπρο νυφικό,
σαν Όλυμπος που χιόνισε, πατέρας των Θεών,
σαν την αγάπη για τη γη, μητέρα των θνητών.
Μες στην πατρίδα η μισή κι η υπόλοιπη εδώ,
από τον τόπο μου μακριά που τόσο αγαπώ,
δύο κομμάτια η καρδιά, το ‘να στην ξενιτιά,
το άλλο στέκεται εκεί, σε μέρη πατρικά.
Μα κάθε που τη σκέφτομαι, θε’ να γυρίσω πίσω,
δεν είμαι δυνατός, ποθώ… τις μνήμες μου να σβήσω!
Αφήστε το σχόλιο σας