“Μικρά και Μόνα”, ποιήματα της Μαρίας Πανούτσου

Σε τρεις χρόνους  ή  Συνομιλώντας με την Μύρτιδα

 

 

Κοιλοπονάει  η φοράδα

Στα ύψη  ανεβασμένη

Κατεβασμένος ο ουρανός

Σκεπάζει την στιγμή

 

 

Τρία μάτια κοιτάζουν

Το τέταρτο κλειστό

Παρείσδυση περαστική

Από σπαθιά κρυμμένα

 

 

Τροχαϊκοί στίχοι

Χαρίζουν αιωνιότητα

Φούσκωμα στα στήθη

Χρωματίζουν τα σύννεφα

 

 

Κρυμμένη η νυφίτσα

κοιτάει τον περαστικό

με την τσάπα χαμηλά

 

 

Εσύ δένδρο, που στέκεσαι ακίνητο

Δεν ξέρεις ότι ξέρω εγώ για σένα

 

 

Το φόρεμα ανεμίζει

Βρίσκεσαι στην κορφή του λόφου

Το γαλάζιο του ουρανού σε στεφανώνει

Και ο αέρας σε κρατά ψηλά

 

Ηρωικά μόνη δούλη ή κυρά

 

 

 

 


Από την ανέκδοτη συλλογή    “Μικρά και Μόνα”   ©Μαρία Πανούτσου 

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη