Ένας δρόμος γεμάτος παπούτσια,

μια πλατεία γεμάτη άδεια μπουκάλια,

μια πόλη γεμάτη αγάλματα.

Μια πόλη γεμάτη συναισθήματα,

αόρατα μουδιασμένα κίνητρα,

κρυμμένα στις τσέπες των περαστικών.

Τα δέντρα μπερδεμένα στα καλώδια

και τα καλώδια αινιγματικά σφιγμένα,

γύρω από τα γυάλινα κτίρια.

Ένας περιπλανώμενος διαλέγει τις γωνίες,

στέκεται στο ένα πόδι,

το άλλο πατάει σταθερά σε μια περιοδεία.

Όλοι περπατούν σιωπηλοί σαν περιστέρια,

προσπερνούν τον περιπλανώμενο,

προσπερνούν τα αγάλματα,

μια συγχρονισμένη παρέλαση μουγγών

και όταν χρησιμοποιούν τις λέξεις,

το κάνουν για να κρύψουν την πραγματικότητα,

σε μια δύσκολη προσπάθεια να κρύψουν,

κάτι που στην πραγματικότητα,

δεν υπάρχει.

[O  Νεκτάριος Μπέσης γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Έχει εκδώσει τις συλλογές «Η ορχήστρα του δάσους» (2017) και «Καταστρέφοντας τα χρώματα της νύχτας» (2018), Εκδόσεις 24 γράμματα. Ποιήματα του έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες ποιητικές ανθολογίες.]