Ένα λεπτό καλοκαίρι που φτάνει ως τα σύννεφα,

εμείς προσέχουμε να μην μάθει κανείς γι’ αυτό το τραγούδι.

Στις σκαλισμένες κούπες που κρέμονται στο φως του φεγγαριού.

Στα πράσινα βορινά νησιά με τα χρωματιστά γλυκά.

Φλεγόμενα  πουλιά πάνω στα βράχια,

που πέφτουνε μέχρι τη σελήνη.

Στον χορό των ερωτευμένων ζευγαριών,

στις άσπρες λέξεις που ανεμίζουν χιλιάδες μίλια μακριά.

Ποιος κουβάλησε μέχρι εδώ την καλοσύνη

και εσείς μαχητές των λουλουδιών…

Αλήθεια!

Ξέρετε ποια είναι η ηλικία του ήλιου,

όταν τον διώχνει η θάλασσα;