Εγώ που γράφω για πρίγκιπες στα παραμύθια
είναι που δεν τους έχω γνωρίσει στ’ αλήθεια…
Εγώ που γράφω για όμορφες θάλασσες
είναι που έχω δει τα κύματα να ψηλώνουν…
Εγώ που γράφω για μυθιστορηματικούς έρωτες
είναι που έχω πληγωθεί από αυτούς…
Εγώ που γράφω για παραμυθένια πολύχρωμα ηλιοβασιλέματα και φεγγαρένια φωτεινά μονοπάτια
είναι που έχω βρεθεί ανάμεσα σε τοίχους δίχως ανοιχτό ορίζοντα
Εγώ που γράφω για νεράιδες και αγγέλους
είναι που έχω δει την αγριότητα της ζωής και των ανθρώπων
Για αυτό γράφω…
Για κάθε μικρό και μεγάλο παιδί που θα ήθελε
μέσα από λόγια αληθινά όμορφα
διαβάζοντας και ταξιδεύοντας
να βρεθεί σε έναν καλύτερο κόσμο
Για αυτό γράφω
για μια πληγωμένη αθωότητα…
Αναζητώντας την αθωότητά μου
Αφήστε το σχόλιο σας