Τα Σάββατα τα καλοκαίρια

κουρνιάζουν  ανήξερα στα δέντρα

σαν με ψαλιδισμένα φτερά.

Κοιτάζουν σαστισμένα

πότε δεξιά, πότε ζερβά,

δεν έχουν καμιά ελευθερία να χαρίσουν·

μέσα σε αυτήν τη κάθετη ζέστη,

μέχρι κι ο χρόνος μοιάζει ακίνητος.

Καλοκαίρια το ραχάτι των στιγμών.

Κι η θάλασσα,

ας  κινείται πάντα…