Κυκλοφόρησε το νέο μυθιστόρημα της Νικολίτσας Μπλούτη-Καράτζαλη με τίτλο «Κάποτε… στον Παράδεισο», από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ.

Η Νίκη έχει το χάρισμα να γράφει γλαφυρά και ευαίσθητα, αγγίζοντας πτυχές της κοινωνίας μας που άλλοτε μας θυμίζουν έντονα την καθημερινότητά μας και άλλοτε μας ταξιδεύουν νοσταλγικά σε εποχές περασμένες. Χρησιμοποιεί στη γραφή της, με περισσή άνεση και πάντα εύστοχα, τους τοπικούς ιδιωματισμούς του χωριού στο οποίο ξετυλίγεται η ιστορία της, μεταφέροντας πολύ επιτυχημένα τον αναγνώστη στον τόπο και το χρόνο που διαδραματίζονται όλα.

Το «Κάποτε… στον Παράδεισο» είναι ένα βιβλίο ισορροπημένο, καλογραμμένο, με τις σωστές δόσεις χιούμορ, συγκίνησης, αγωνίας, ανατροπών, με διαλόγους υπέροχους και ζυγισμένους, σε ένα κείμενο που διαβάζεται πολύ ευχάριστα και δεν κουράζει τον αναγνώστη. Το εναντίον, άπαξ και κάποιος ξεκινήσει να διαβάζει, δύσκολα θα αφήσει το βιβλίο αυτό από τα χέρια του.

Ευχόμαστε ολόψυχα στη φίλη συγγραφέα, καλοτάξιδο το νέο της βιβλίο και καλή, δημιουργική συνέχεια!

“Κάποτε… στον Παράδεισο”, λίγα λόγια για την πλοκή του βιβλίου

Μια τρυφερή ιστορία αγάπης δυο μικρών ορφανών που μέσα απ’ τις σελίδες της καθώς θα περπατάμε μαζί τους, σίγουρα θα γελάσουμε γάργαρα κι αβίαστα με το χιούμορ του μικρού αφηγητή, αλλά και θα συγκινηθούμε όταν το βλέμμα μας σκοντάψει πάνω στις έγνοιες που τον βασανίζουν καθημερινά, από τότε που ‘μελλε να ‘ναι αυτός ο ‘’άντρας’’ του σπιτιού και προστάτης της οικογένειας.

Ο εντεκάχρονος ορφανός Δημοσθένης, θα μας σεργιανίσει με το λιτό κι απέριττο λόγο του στα σοκάκια του χωριού που μεγάλωσαν με τη μικρότερη αδερφή του την Αγγέλα, κάτω απ’ τις φτερούγες της τσαούσας γιαγιάς τους που τ’ αγαπούσε πιότερο κι από παιδιά της. Θα περπατήσουμε μαζί του στα μονοπάτια του χθες και θα νοσταλγήσουμε τα παιδικά μας χρόνια, τότε που τα ήθη, τα έθιμα κι οι παραδόσεις μας, ήταν αλληλένδετα με την καθημερινότητά μας. Η ντοπιολαλιά του χωριού και τα παρατσούκλια των χωριανών θα μας διασκεδάσουν και θα μας θυμίσουν τα όμορφα εκείνα χρόνια που τα παιδιά έπαιζαν ακόμα στις γειτονιές και στις πλατείες χωρίς κανένα φόβο.

Μέσα απ’ την αγνή, παρθενική ματιά του ο μικρός, θα μας υφάνει περίτεχνα στον αργαλειό της καθημερινότητάς τους, τις χαρές και τις λύπες τους, τους φόβους και τους εφιάλτες του. Με πινελιές περίσσειας αγάπης θα μας ζωγραφίσει τα πιο αγαπημένα του πρόσωπα… Ώσπου θα φτάσει σ’ εκείνη τη ‘’μαύρη’’ γι’ αυτόν μέρα, που θα ‘ρθει αντιμέτωπος μ’ ένα φοβερό μυστικό, ικανό να σημαδέψει τη ζωή του για πάντα, αφού του άνοιξε περίεργους λογαριασμούς με τη μάνα του, που βρίσκεται πια κοντά στο Θεό. Όμως, ο μικρός Δημοσθένης είναι σίγουρος πως όταν συναντηθούν κάποτε εκεί ψηλά, όπως τον βεβαίωσε ο παπαδονονός του, θα πάρει τις απαντήσεις που θέλει από ‘’εκείνη’’. Κάποτε… στον Παράδεισο!

“Κάποτε… στον παράδεισο”, δυό λόγια για το βιβλίο από τη συγγραφέα

‘’Οι πατρίδες μάς εκδικούνται με τη νοσταλγία που νιώθουμε γι’ αυτές όταν μεγαλώνουμε’’, αναφέρει κάπου η υπέροχη Μάρω  Βαμβουνάκη.

Πόση αλήθεια!!!

Το ‘’Κάποτε… στον Παράδεισο’’, είναι αφιερωμένο στους υπέροχους κι αυθεντικούς ανθρώπους του χωριού μου και ειδικά σ’ αυτούς που ‘’φύγανε’’ για τον δικό τους παράδεισο!

Αυτό το βιβλίο, είναι γεμάτο από όμορφες αναμνήσεις που φύλαξα  στο σεντούκι της καρδιάς μου σαν πολύτιμο και ανεκτίμητο θησαυρό. Αναμνήσεις μυρωδάτες από γιασεμιά και νυχτολούλουδα, βασιλικούς και κατιφέδες που στόλιζαν όλους τους κήπους και τις αυλές του χωριού μου. Μοσχοβολούσανε οι γειτονιές του την άνοιξη που σεργιανάγαμε όλα  τα  παιδιά στους δρόμους και τις υπέροχες τότε Κυριακές που φορούσαμε όλα τα καλά μας, για να σταθούμε μετά την εκκλησιά στην πλατεία και να ευχαριστηθούμε ξέγνοιαστα το παιχνίδι.

Είναι επίσης αφιερωμένο με πολλή αγάπη και νοσταλγία σ’ όλους τους παιδικούς φίλους και τους συμμαθητές μου, που περπατήσαμε μαζί τα πρώτα ανέφελα χρόνια της ζωής μας. Αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάμε όλοι μας, έχουμε πραγματικά ανάγκη το γέλιο και δεν είναι καθόλου τυχαία η νοσταλγία που έρχεται σαν στοργική  μάνα και μας τραβάει απ’ το χέρι για να γυρίσουμε στα περασμένα.

Πέρα απ’ την πλοκή αυτής της ιστορίας και τα πρόσωπα που την ύφαναν, θα ‘θελα να  εξομολογηθώ πως αυτό το ταξίδι ήταν για μένα ένας γλυκός γυρισμός στα περασμένα, μια νοσταλγία για τα παιδικά και τα σχολικά μας χρόνια… που είναι για όλους  αλησμόνητα, αλλά και όλα εκείνα τα καθημερινά κι ασήμαντα που ζήσαμε κάποτε και στην πορεία  συνειδητοποιήσαμε πόσο καθοριστικό ρόλο έπαιξαν στις μετέπειτα επιλογές μας.

Όταν το έγραφα, πέρασα όμορφα με τους μικρούς μου ήρωες. Γέλασα πολύ, συγκινήθηκα πολύ και νοστάλγησα φοβερά εκείνα τα ξέγνοιαστα χρόνια… Τώρα, που το βιβλίο τέλειωσε, νιώθω μια γλυκόπικρη γεύση στα χείλη κι αυτό το περίεργο συναίσθημα που οι ψυχολόγοι το λένε χαρμολύπη. Μου λείπει ο μικρός Δημοσθένης κι όλα αυτά τα πρόσωπα που τον αγκάλιασαν, τον αγάπησαν και στάθηκαν δίπλα του στις δυσκολίες. Μου λείπει το χωριό μου και τα σοκάκια του. Οι πρωινοί Κυριακάτικοι εκκλησιασμοί. Το πέτρινο κάποτε σχολειό μας. Τα πανηγύρια του, ο τρύγος, το μάζεμα των ελιών…

Μέσα στις σελίδες του περπάτησαν άνθρωποι αγαπημένοι κι οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι πια…  όπως ανέφερα, στον δικό τους ‘’παράδεισο’’. Οι πιο πολλές από τις ιστορίες του είναι αληθινές, όπως αυτές που περιγράφουν τις γιορτές και τα έθιμά μας. Κι αυτές που περιγράφουν τη χαρά μας όταν μας έφεραν για πρώτη φορά το τηλέφωνο ή το σινεμά στο χωριό μας!

Ελπίζω πως θα περάσετε κι εσείς το ίδιο καλά περπατώντας με τον Δημοσθένη και τους φίλους του στα σοκάκια του χωριού μου και θα διασκεδάσετε το ίδιο όπως κι εγώ με την όμορφη  και δύσκολη γλώσσα μας… Καλό ταξίδι σας εύχομαι!

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Η Νικολίτσα Μπλούτη γεννήθηκε και μεγάλωσε σ’ ένα χωριό της Λιβαδειάς, κοντά στη φύση και στα χρώματά της. Με το μυθιστόρημα «Όταν η σιωπή μιλάει στα όνειρα», από τις  πρότυπες εκδόσεις Πηγή, έκανε τα πρώτα της βήματα στα μονοπάτια της λογοτεχνίας.  Το «Κάποτε… στον Παράδεισο», είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της. Διηγήματά της δημοσιεύονται στη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής» και στην τοπική εφημερίδα Βοιωτική Ώρα. Το διήγημά της με τίτλο «Το κίτρινο δάνειο» απέσπασε το Α’ βραβείο σε Πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό.