Θηρίο ανήμερο ο άνθρωπος, ικανός για τα πιο ακραία ζητήματα, για το καλό και το κακό. Φοβερή ικανότητα στη βία, στον πόλεμο. Αλλά κι επιδέξιος θεατρίνος σαν απτός επίγειος άγγελος, ανοίγει τα φτερά του και πετάει από την επιστήμη στην τέχνη κι από καταστροφή στον αιώνιο έρωτα.

Αίνιγμα η ψυχή και ο κόσμος του υποσυνείδητου. Ανοιχτός στις άγνωστες ορέξεις τής πραγματικότητας. Μόνο μέσα απ’ τους ρόλους της τέχνης, θ’ ανακαλύψει τον πραγματικό εαυτό του.

Ο ρόλος τής τέχνης δεν είναι διαφορετικός από αυτόν που παίζει ο ήλιος, να διαλύει σκιές και να φανερώνει πράγματα που αποτελούν την αλήθεια του κόσμου. H τέχνη με απαράμιλλη όρεξη, με ευαισθησία και διαθεσιμότητα χαρίζεται το ίδιο απαίδευτα ως άλλος ιδανικός τρόπος ζωής.

Ο χρόνος φεύγει μόνο για μας. Αυτή γνωρίζει να τον μετράει αλώβητη σαν γνήσιος εαυτός. Και μένει εκεί ψηλά, άθικτη κι ατόφια, να περιμένει ως άλλη ηδονή, πνεύματα ανθρώπινα να την θωπεύσουν.

Η τέχνη ενυπάρχει παντού, διεισδύει σε κάθε μυαλό, πετάει προς κάθε κατεύθυνση, από το κλασικό παρελθόν με μνήμες σκουριασμένες κι από το σύγχρονο παρόν στο ανάριο μέλλον. Ακάθεκτη οδεύει προς την άγνωστη λύση, αν υπάρχει, και ψάχνει να δώσει μορφή, ένα κάποιο ορθό αποτέλεσμα, σε χώρους και χρόνους, που κανείς μας δεν θα μπορέσει βιολογικά τουλάχιστον, να φτάσει.

Πίσω μένει η ιστορία κι αυτήν ψάχνουνε οι επόμενοι, σαν άλλοι κυνικοί, να καταλάβουν πως η ποιότητα της ιστορίας εξαρτάται από την τέχνη και οι συνθήκες που χτίζεται ένας οργανισμός, απ’ την επίδρασή της πάλι εξαρτάται.

Ας μην ξεχνάμε. Καλή η μνήμη, η ευαισθησία, η συνείδηση. Με την τέχνη ξυπνάει το πνεύμα. Αυτή θα είναι η σύγχρονη επανάσταση. Αδιαφορία για το χρήμα, αγάπη για την τέχνη. Το πιο σημαντικό απ’ όλα ο άνθρωπος είναι. Αυτή η θεία ύπαρξη που φανερώνεται στον ατέρμονα χρόνο σαν κέρινη τρεμάμενη φλόγα, που όσο της μέλλει φέγγει σαν άστρο στην άβυσσο. Ευτυχής όποιος την τέχνη κλείνει μέσα του και την αφήνει να γίνει ρόλος της ύπαρξής του.

Τέχνη, ασφάλεια και ανασφάλεια μαζί του ευ.

Τη μια στιγμή θαρρείς πως κάτι βρήκες, πως κάπου έφτασες κι από την άλλη ανατρέπεις, ότι με βάσανο κατάφερες ένα αποτέλεσμα.

Τέχνη, η αγάπη του άγνωστου. Ο φόβος της απογοήτευσης. Η απόκτηση αυτοπεποίθησης. Η επίπονη εμπλοκή της επιθυμίας στην περιπέτεια. Σωρός οι επιλογές, περιμένουν καρτερικά να γίνουν καρποί ακμαίοι της έκφρασης μέσα από την ανθρώπινη διάθεση.

Ουρανός και θάλασσα. Ορίζοντας χωρίς αρχαία ηλικία, χωρίς απόσταση αιώνων, απλά σαν συμφιλίωση στο τώρα ανακαλύπτει τοπία, πολιτισμούς και ημίθεους. Πολλές οι εικόνες, μια ευωδιά, σαν έρωτας, με στόμα ανοιχτό καταπίνει όσα η ζωή στο πέρασμα αφήνει.

Τέχνη, του γέλιου και του χορού. Τέχνη της υποκριτικής και των χρωμάτων φύση αληθινή. Τέχνη του λόγου, καρδιά του ποιητή, αστείρευτη αγάπη.

Τέχνη του κόσμου μαγική.

[Το κείμενο “Η τέχνη” συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο του συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρήγου “Η μαγική τρέλα της δημιουργίας”. Ευχαριστούμε θερμά τον φίλο συγγραφέα για την προτίμηση.]

Μία συνοπτική αναφορά στο βιβλίο «Η μαγική τρέλα της δημιουργίας»

Το γράψιμο είναι από τις μεγαλύτερες δημιουργίες στη δραστηριότητα του ανθρώπου. Είναι η δημιουργία που πάντα φέρνει κάτι καινούριο. Χαρίζει στον συγγραφέα τη δυνατότητα να δραστηριοποιήσει τη σκέψη του, να αφυπνίσει συναισθήματα και φαντασία, να δώσει μορφή στο χαοτικό συνονθύλευμα λέξεων, ιδεών και πληροφοριών που έχει στο μυαλό του.

Είναι ένας δύσκολος και κοπιαστικός αγώνας και όποιος θέλει να το ακολουθήσει πρέπει να οπλιστεί με υπομονή και επιμονή μέχρι να φτάσει στο αποτέλεσμα που θ’ ανταμείψει τον μόχθο του με μια αληθινή πέρα για πέρα ικανοποίηση.

Όπως κάθε τέχνη αλλά κυρίως στο γράψιμο υπάρχει την ώρα της δημιουργίας ένας μαγικός κόσμος, ένα μεγαλείο, ένα ιερό θαύμα που εντείνει κάθε λειτουργία για όσο διαρκεί και ταξιδεύει σε κόσμους άγνωστους και μαγικούς.

Όποιος ασχολείται με το γράψιμο βιώνει βαθύτερα τα πράγματα και τους ανθρώπους κι αρχίζει να αισθάνεται ένα παράξενο ξάφνιασμα από το νέο κόσμο που του παρουσιάζει ο αχαλίνωτος καλπασμός της φαντασίας.

Αλλά δεν είναι αρκετή μόνο η σύλληψη μιας ιδέας, ενός θέματος που μπορεί να βάλει σε μία τάξη το σκόρπιο υλικό από λέξεις που έχουμε στο μυαλό μας και να αποδώσουμε μια ιστορία αν δεν αφοσιωθούμε σε αυτό με ψυχή και σώμα.

Γι’ αυτό πριν ξεκινήσετε αναρωτηθείτε:

• Πιο ρόλο θα παίξει στη ζωή σας το γράψιμο;
• Πόσο σας ενδιαφέρει ως τέχνη, ως δημιουργία;
• Ποια πλευρά του εαυτού σας καλύπτει;
• Τι προσδοκάτε να πετύχετε;

Το καλό γράψιμο προέρχεται από τη σκληρή δουλειά κι όσο κάποιος ασχολείται με αυτό κερδίζει εμπειρία να δουλεύει επίμονα και σωστά το λόγο του.

Για να μπορεί κάποιος να γράφει καλά πρέπει πρώτα απ’ όλα να διαβάζει.

Να διαβάζει όσο γίνεται πιο πολύ κι αυτό όχι ως απλός αναγνώστης, αλλά με την κριτική ματιά ενός συγγραφέα.

Να βλέπει σε κάθε βιβλίο πως είναι δομημένο, ποια συναισθήματα διεγείρει και φυσικά ένας παραλληλισμός με τα δικά του γραφτά θα τον βελτιώσουν.

Το γράψιμο είναι ένα σοβαρό παιχνίδι κι έχει την απαίτηση της απόλυτα αληθινής προσήλωσης, όπως ο πατέρας σε μια οικογένεια. Θέλει το συγγραφέα να είναι ο εαυτός του κατ’ αρχήν για να μπορεί να ασχολείται και με άλλους χαρακτήρες.

Οι λέξεις είναι το σπουδαιότερο υλικό με μεγάλο νόημα η κάθε μία χωριστά και πρέπει σαν κρίκοι μιας αλυσίδας να ενωθούν με σωστό τρόπο βάση των γραμματικών κανόνων που θα εκφράσουν με σαφήνεια και ζωντάνια το αποτέλεσμα όσων θέλουμε να διατυπώσουμε.

Ένα κείμενο δεν είναι άλλο από λέξεις βαλμένες στη σειρά που αφηγούνται μια ιστορία. Κάθε λέξη που χρησιμοποιείται πρέπει να είναι η κατάλληλη ώστε να διεγείρει όλους τους παράγοντες συγκίνησης των πέντε αισθήσεων.

Σημαντικοί παράγοντες για μια γραφή με ενδιαφέρον είναι:

• οι δραματικές κορυφώσεις
• οι δοκιμασίες
• τα εμπόδια
• οι συγκρούσεις
• η συγκίνηση
• η έκπληξη
• τα διλλήματα
• Ο συναισθηματικός κόσμος του ήρωα

Η επινόηση του ήρωα μπροστά στα διλήμματα και οι αποφάσεις του, οι δοκιμασίες, οι αντιστάσεις και οι επιπτώσεις του είναι επιθυμητοί και αναγκαίοι παράγοντες για τη συγγραφή μιας ενδιαφέρουσας ιστορίας και πρέπει να καταγράφονται με ύφος και πειστικότητα, ώστε να πείθουν και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες.

Η αφήγηση πρέπει να έχει ρυθμό, μια κλιμακωτή κορύφωση, με διακριτά τα στοιχεία της συναισθηματικής ανταπόκρισης σε όσα συμβαίνουν στον ήρωα για να γεννάει εικόνες σε κάθε περιγραφή.

Τότε το βιβλίο θα έχει μια καλή δόμηση και είναι σίγουρο, ότι και η τύχη του θα είναι ανάλογη.

Τρία βασικά στοιχεία που θα σας βοηθήσουν όταν θα αρχίσει το γράψιμο.

• Πάντα να κρατάτε σημειώσεις.
• Να γίνετε παρατηρητικοί σε όλες τις συναναστροφές.
• Να παρακολουθείτε συζητήσεις για να γράφετε αληθοφανείς διαλόγους.

Επιμονή και υπομονή, το γράψιμο δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά όταν τελειώσετε θα αισθάνεστε μια εσωτερική πληρότητα και μια περηφάνια που θα σας σπρώχνει να αρχίσετε από την αρχή αυτή την κοπιαστική δουλειά γράφοντας ένα καινούριο βιβλίο.

Καλή επιτυχία.