«Η προσευχή», γράφει η Μαρία Πανούτσου   

Εγώ δε πτωχός ειμί και πένης,

ο Θεός, βοήθησόν μοι.

Βοηθός μου,

και ρύστης μου ει Συ,

κύριε,

μη χρονίσης.

Οχλαγωγία.

Δίχως το  Ίχνος, δίχως Ηθμό τι γυρεύουμε;

 

Απαριθμώ  μόνο ασέβειες.

Καταγράφω έλλειψη δικαιοσύνης.

Ξεχάσαμε τους άγραφους νόμους.

Με  νομοθεσία ελλειπή.

Όλα  έχουν υποβαθμιστεί.

Διάγουμε  επικίνδυνη  εποχή.

Με το μανδύα  της ελευθερίας.

Μισανθρωπισμός.

 

Συγκρατώ και διώχνω μακριά  ό,τι σάπιο.

Οι θεσμοί  της κοινωνίας όχι μόνο νοσούν αλλά επιθυμούν και εμείς το ίδιο να  νοσούμε.

Γονυπετώ με μια προσευχή  στο στόμα, στην καρδιά.

 

 21/06/21   No Man’s Land 

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη