Είχε τα μάτια της κλειστά

η πριγκίπισσα των αστεριών,

περιφερόταν ψάχνοντας τη σκιά της στο έδαφος,

ήξερε ότι αν κοιτάξει ψηλά,

όλα θα τελείωναν.

Ένας μακρύς και χαρούμενος δρόμος,

εκεί θα σταματούσε.

Ένα χαμόγελο στην καρδιά…

Ένας κορμός δέντρου…

θα την βοηθούσαν να σταθεί όρθια;

Ξερίζωσε ένα μικρό φυτό,

έπεσαν όλα τα αστέρια μονομιάς.

Ήταν όλο το βράδυ κλεισμένη στο δωμάτιό της,

σκεπασμένη με ένα ανάλαφρο σεντόνι.

Οι καρποί του χειμώνα είχαν σημάδια από το κρύο,

μην στεναχωριέσαι,

ήταν απλά μια ιστορία,

το παγωμένο μονοπάτι,

το κρύο τοπίο,

η μοναξιά της σύνθεσης,

δεν έμεινε τίποτα στην τύχη.

Η νύχτα περιστρεφόταν γύρω της,

αυτό που την φώτιζε,

έσβησε εντελώς.

Ζωγράφιζε την αγάπη,

έκοβε τα λουλούδια με στοργή,

ένα-ένα,

από κάπου έπρεπε να αρχίσει,

το πρόσωπό της έλαμψε σαν το φεγγάρι.

Ο Νεκτάριος Μπέσης γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην Αίγινα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία. Ποιήματα του και μικρά διηγήματα έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες ανθολογίες, περιοδικά ποίησης και εφημερίδες.