Μια παλάμη, η αρένα και ο ταυρομάχος μόνος.

Οι ταύροι βγάζουν καπνούς.

Κάποιους τους αφήνουν μοναχούς.

Μια παλάμη, η αρένα.

Μια σκηνή, με μαύρη αυλαία.

Ένας κρότος, μια φωνή.

Μια λάμψη και ένα κόκκινο πανί.

Ένας γλάρος, μέσα στην αρένα.

Δεν βλέπω άνθρωπο κανένα.

Ο ταυρομάχος σημαδεύει

Όχι με όπλο, με την ψυχή.

Η παλάμη ακόμη ανοιχτή.

Ο αγώνας αρχίζει.

Οι θεατές πήραν θέση.

Άλλα χάθηκαν οι ταύροι.

Τότε ο γλάρος έγινε ντετέκτιβ.

Τους ψάχνει, προσπαθεί να τους βρει.

Να τους βγάλει στη σκηνή.

Γιατί είναι καλοί ηθοποιοί.

Μια παλάμη, μια κλωστή… η ζωή.

Φτερά στον ουρανό θα δώσω

Και μια γροθιά στη μέση του πουθενά.

Στη μέση της ερήμου.

Σταγόνες νερού ο αέρας φέρνει

Στις χούφτες του, να δροσίσει το κοινό.