Ωραία,  γλυκιά  και  χαριτωμένη,  χαρισματική, έξυπνη και φιλομαθής. Πλην όμως, το στερνοπαίδι  πολυμελούς  οικογένειας.  Στόχος  ενδιαφέροντος  στον ανδρικό πληθυσμό.  Η ίδια σεμνή  και  μετρημένη, υπάκουη στα  κουμάντα των γονιών της.
Εν τέλει βγήκε  η απόφαση  να υπανδρευτεί στην Αυστραλία  Έλληνα της διασποράς  καλής οικονομικής κατάστασης. Υπακοή.  Πέρασε από τις επιτροπές και δεν είχε ούτε δόντι χαλασμένο, έβγαλε επίσημη φωτογραφία να στείλει στον νυμφίο ενώ παράλληλα έκλεινε και η διαπραγμάτευση  για  τα προικοσύμφωνα. Εννοείται  η προίκα θα την περίμενε πίσω, ούτως ώστε όταν αποφάσιζε ο εύπορος  σύζυγος να επιστρέψουν στα πατρώα εδάφη να είναι όλα έτοιμα.
Ο  πατέρας  του  αξίωνε  να  καρπώνεται  τις σοδιές μέχρι να επαναπατριστεί το ζεύγος.
Τα βράδια η μάνα  εγκατέλειπε τον άντρα της και στριμωχνόταν με το στερνοπούλι  της στο κρεβάτι,  μετρώντας την απόφασής της.  Κάθε βράδυ.  Κι αν δεν την αγαπάει; (!!!)
Η  αγωνία λύθηκε από μόνη της. Ο αρραβωνιαστικός συνέταξε επιστολή  δίκην τελεσιγράφου, με την οποία απαιτούσε αμεσότητα  και σαφήνεια στη συμβολαιογραφική πράξη  για  την επικαρπία της προίκας. Τα ερωτικά γράμματα  είχαν μάλλον χαθεί στα γραφεία της ταχυμεταφοράς.
Η μάνα κατεβλήθη  από  λυσσαλέα οργή. Το ξεχωριστό της, το χαϊδεμένο της…  με τον προικοθήρα. Άναψαν  οι  γραφίδες  και  πλημμύρισαν  τα  μελάνια  σε  πολυσέλιδη  καταγγελτική απάντηση προς  τον  θρασύ  μετανάστη.

Εκείνη,  υπακοή.  Άλλον θα  πάρουμε…
Ο  άλλος θα την αγαπούσε;