«Εμείς», ένα ποίημα της Κικής Γκόβαρη

Στο μεσοδιάστημα δύο συναντήσεων

-ούτε καν συνευρέσεων-

καθορίζεις το ποιόν του «Εμείς»,

αποκωδικοποιώντας το «αισθάνεσθαι» στην εξέλιξή του,

έξω από τη λεξιλογική ταυτοποίηση των συναισθημάτων

και την ποσοτική προσέγγιση των αισθανομένων.

Ένα ποιόν,

που καθορίζεται με λέξεις σχεδόν «εκδιδόμενες»,

αποποιούμενες το γνωστόν τοις πάσι νόημά τους.

Που καθαιρούν γραμματοσυντακτικούς κανόνες

και συνευρίσκονται με το πάθος του «Εγώ κι Εσύ»…

που δεν σμίγουν.

Έξω από το Εμείς, το εδώ, το τώρα.

Στην αοριστία της ταυτότητάς του.

Στην αοριστία του χωροχρόνου.

Εγκλωβισμένο στη λευτεριά αυτής της ίδιας αοριστίας.

Εκεί, που η προστακτική γίνεται ικεσία.

Εκεί, που ο Μέλλοντας δεν ενηλικιώνεται.

Εκεί, που το ρήμα κάνει έρωτα στο αντικείμενο

και το υποκείμενο παραλείπεται ως κραυγάζον.

Εκεί, που το «Μου» δεν είναι κτητικό, αλλά μαρτυριάρικο.

Ξεσκεπάζει το είναι σου.

Εκεί, που τα ρήματα πρέπει να στέκουν ασυναίρετα,

για να δηλώνουν τη δύναμη του περιεχομένου τους από το άλφα ως το ωμέγα.

Εκεί, που εύχεσαι η απουσία να αναγραμματιστεί σε άμεσα απιούσα.

Γιατί το ποιον του «Εμείς» καθορίζεται ακριβώς,

όταν «Εμείς» δεν υφίσταται…

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη