Ξεριζωμός Της Γλώσσας
Μέχρι να ειπωθεί η αλήθεια
Ποια Αλήθεια;
Κανείς δεν την ξέρει.
Καμώνεστε πως την ξέρετε.
Κοιτάξτε τα πουλιά
Πως Πεθαίνουν…
Με Χωρίς Απορία.
Ψάχνω τις ρίζες μου
από
ονόματα
αναφορές
συνδυασμούς
ποια είμαι, τι τρέχει στις φλέβες μου
αίμα ή νερό
άσπρο, κόκκινο, μπλε
καθώς κοιτάζω τα χέρια μου
το υγρό μοιάζει με μπλε
το δέρμα μου διάφανο
μ’ αφήνει να δω
την πορεία της κάθε φλέβας
την ακολουθώ
και της υποβάλλω
τα μυστικά μου
Αλλά ας ξαναγυρίσω σε τόπους και τοπία. Από την Ισπανία μέχρι τη βόρεια θάλασσα, τον Ειρηνικό Ωκεανό, από τα Βαλκάνια και στις τούρκικες και μογγολικές απαρχές, ψάχνω να με βρω, να βρω τις συγγένειες και τα πορτραίτα που προβάλλουν, όταν κλείνω τα μάτια, ολοκάθαρα μπροστά μου. Ίσως να φταίει που έμεινα μέσα στην κοιλιά της μάνας μου φασκιωμένη 9 μήνες, μ’ ένα περίγυρο να αγνοεί την ύπαρξή μου και με μια μάνα με επίπεδη κοιλιά να φυλάει καλά το μυστικό της. Ίσως αυτή να είναι η αρχή που ψάχνω, ένα μυστικό. Κάνει ζέστη. Η Αθήνα είχε ζέστες πολλές από παλιά, πριν εγώ γεννηθώ. Τι μυστήριο! Κάποτε δεν υπήρχα και κάποια μέρα δεν θα υπάρχω.
Τόμος Δεύτερος
Μέρα με την μέρα
Κυριακή 5/7/2020, Αθήνα
Αφήστε το σχόλιο σας