Κυκλοφόρησε στα τέλη του 2021 η νέα ποιητική συλλογή «Αριθμητική αναμονής» του Νίκου Πενταρά. Κι ενώ ο τίτλος σε προϊδεάζει για ανάγνωση «λογική» και «τετραγωνισμένη», ο αναγνώστης εκπλήσσεται ευχάριστα από είκοσι δύο ποιήματα που υμνούν την αγάπη. Είκοσι δύο ποιήματα άτιτλα αλλά αριθμημένα με λατινικούς αριθμούς – η μόνη «αριθμητική» σ’ αυτή την ανάγνωση…

Ο ποιητής απλώνει εδώ όλο το κάλλος της ψυχής του, όλη του την τρυφερότητα και αγγίζει τον έρωτα ευγενικά κι ωστόσο τόσο απόλυτα και παθιασμένα. Ηχούν οι λέξεις του, απαγγέλεις και καταλαβαίνεις πως μια μουσικότητα διέπει κάθε του ποίημα, χωρίς να έχουμε να κάνουμε με στίχο ομοιοκατάληκτο.

Ποιήματα ζωντανά, ολόφωτα, γεμάτα χρώμα. Ποιήματα που αποπνέουν ελπίδα, χαρά,  ακόμα κι όταν κάποιες φορές περιγράφουν τον πόνο, την μοναξιά, την αναμονή. Ίσως αυτό να το πετυχαίνει ο ποιητής γιατί πλέκει τόσο αριστοτεχνικά τα συναισθήματα που τον κατακλύζουν με εικόνες από την φύση που τον περιβάλει – η φύση λειτουργεί εδώ ως καταλύτης, κι ενώ πραγματεύεται στους στίχους του τον έρωτα, την ατόφια αγάπη, όλα κυλούν απαλά και με μια πραότητα που πηγάζει ξεκάθαρα από μέσα του. Γιατί αυτός είναι ο Νίκος Πενταράς, ένας άνθρωπος γλυκύτατος, εκφραστικότατος, τρυφερός, ευγενής. Κι αυτά του τα γνωρίσματα κοινωνούμε μέσα από τα ποιήματά του και ευφραίνεται η καρδιά μας.

Επιλέξαμε κάποια ποιήματα που ξεχωρίσαμε και τα παραθέτουμε ακολούθως:

                 IV

Εσύ

που εγκατοικείς στα όνειρά μου

κρατώντας όλο το βάρος

της μοναξιάς μου

ένα στάχυ

στ’ αλώνι της αστροφεγγιάς

που ξαγρυπνά στη  ριγηλή

αναλαμπή των άστρων

κι ένα κυπαρίσσι

που ξεδιψά στο φως του ήλιου

κατοικημένο από πουλιά

είστε η μοναδική

ακίνητη και κινητή περιουσία μου.

               VI

Αειφόρα μου Άνοιξη

άρρητη κι απόρρητη

άνασσα χαρά μου

αμάραντη ευφορία

η αγάπη σου

στον καροτσέρη χτύπο

της καρδιάς μου

κοντά σου έχω μάθει

να σχηματίζω τα παραθετικά των επιθέτων

μα πιο πολύ να σχηματίζω

και να χρησιμοποιώ σωστά

τον απόλυτο υπερθετικό βαθμό

να διαλυθώ και να ξαναγεννηθώ

στο Φως της αγάπης σου

κι έτσι λουσμένος στο Φως της

ν’ αναληφθώ.

              XIII

Σε φιλώ

στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα

με τη σειρά Βορράς, Νότος, Ανατολή, Δύση

και πάλι απ’ την αρχή

τέσσερις εποχές το χρόνο

σε ταξιδεύω

πάνω σε τέσσερις ρόδες  για ευστάθεια

τέθριππο καλοτάξιδο

ν’ αποτυπώνει τις στιγμές  σου

σε τετραχρωμία

σου γράφω

κουαρτέτα και για τα τέσσερα είδη εγχόρδων

της συμφωνικής ορχήστρας

βιολί, βιόλα, βιολοντσέλο, κόντρα-μπάσο

σου προσφέρω

τα τέσσερα πρωταρχικά στοιχεία

νερό, αέρα, γη, φωτιά

να φτιάχνεις το δικό σου κόσμο

όχι γιατί είμαι προληπτικός

με τον αριθμό τέσσερα,

αλλά γιατί σε γνοιάζομαι

και θα μπορούσα

για ’σένα

να τετραγωνίσω ακόμα

και τον κύκλο.

                          ΧΙV 

Καθημερινά

νιώθω εντός και γύρω μου τις αλλαγές

απ’ τις τιμές που παίρνουν οι μεταβλητές

μηδενικές, ασήμαντες, σημαντικές

εκτός απ’ την αγάπη μου για σένα

που παραμένει πάντα σταθερή

σημαντική και αμετάβλητη

ένας κήπος η ψυχή σου

απέναντι στο πέλαγος

όπου ανθίζουν δάκρυα

κελαηδούν οι στεναγμοί

κι όνειρα υπερίπτανται

ανάμεσα σε πειρατές ανέμους

 θα εξημερώσω όλες τις άγριες λέξεις

 θα δαμάσω τις ατίθασες

 κι όλες μεταμορφωμένες

 σε θεραπαινίδες αγάπης

 να τις θέσω στην υπηρεσία σου

αν τυχόν και χαθούν

όλα τα ποιήματα του κόσμου

εσύ να μην ανησυχείς

έχω κρυμμένους στίχους

που προορίζονται μόνο για σένα

τις κρύες νύχτες του χειμώνα

θα κρατώ πάντα για σένα

όλα τα πέταλα των ρόδων

αναμμένα

           XVII

Τόσο φως

που τραγουδά μαζί σου

κάθε αυγή

με ξεγελά

και βάζω τα καλά μου

γιατί νιώθω

την κάθε μέρα

γιορτινή.

Ο Νίκος Πενταράς γεννήθηκε στη Χλώρακα της επαρχίας Πάφου το 1949. Είναι απόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (Magister Artium) στις Επιστήμες της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Υπηρέτησε τη Δημοτική Εκπαίδευση από τη θέση του απλού δασκάλου μέχρι τη θέση του Πρώτου Λειτουργού και εργάστηκε με απόσπαση ως λειτουργός στο Κλιμάκιο Ελληνικών της Υπηρεσίας Ανάπτυξης Προγραμμάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης,  στο Γραφείο του Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης, όπου χειριζόταν θέματα Παροικιακής Εκπαίδευσης, θέματα υλικοτεχνικής υποδομής των σχολικών μονάδων, θέματα Προϋπολογισμών κ.ά., ως Διευθυντής της Υπηρεσίας Ανάπτυξης Προγραμμάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης και ως Συντονιστής της Ενοποιημένης Υπηρεσίας Ανάπτυξης Προγραμμάτων Δημοτικής, Μέσης Γενικής και Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης.

Λογοτεχνικά έργα του, τόσο πεζά, όσο και ποιητικά, έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, έχουν ανθολογηθεί σε ανθολογίες και σχολικά ανθολόγια και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και  ρωσικά.

Ένας άλλος τομέας με τον οποίο ασχολείται είναι η κριτική-παρουσίαση νέων εκδόσεων. Είχε μόνιμη στήλη σε κυπριακή εφημερίδα για την κριτική-παρουσίαση νέων εκδόσεων και συνεργαζόταν παράλληλα και με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου για το ίδιο θέμα. Έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα εκατοντάδες νέες εκδόσεις βιβλίων ποικίλου περιεχομένου.

Στις 26 Μαΐου 2000, η Παγκύπρια Ένωση Συγγραφέων, σε ειδική εκδήλωση, του απένειμε τιμητική πλακέτα για την προσφορά του στα Κυπριακά Γράμματα.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:

«Ώρες Πολέμου» (ποίηση) (1975)

«Μηνύματα» (ποίηση) (1981)

«Περιστέρι μου ξεκίνα» (ποίηση για παιδιά) (1987)

«Η Τρίτη Απόφαση» (ποίηση) (1988)

«Επάνοδος» (ποίηση) (1992)

«Φως εκ Φωτός» (ποίηση) (1994)

«Ποιήματα» (ποίηση) (1995)

«Ο Εκπαιδευτικός απέναντι στο Αναλυτικό Πρόγραμμα: Ελεύθερος Πολιορκημένος;» (μελέτη) (2004)

«Σε κάθε μπαλκόνι και ένα χελιδόνι» (μυθιστόρημα, που  απευθύνεται σε παιδιά και νέους)  (2007)

«Στη μοναξιά του φεγγαριού» (ποίηση) (2009)

«Σε φόντο φθινοπωρινό» (ποίηση), (2015)

«Αριθμητική αναμονής»  (ποίηση), (2021)