Βουλιάζω σε μια μοναξιά
που φωνάζει το όνομά μου.
Σαν πολυκαιρισμένος καθρέπτης.
«Ό,τι προλαβαίνω», ο αντίλαλος.
Κι η αγάπη, να βαθαίνει τη μοναξιά.
Βουλιάζω σε μια μοναξιά
που φωνάζει το όνομά μου.
Σαν πολυκαιρισμένος καθρέπτης.
«Ό,τι προλαβαίνω», ο αντίλαλος.
Κι η αγάπη, να βαθαίνει τη μοναξιά.
Αφήστε το σχόλιο σας