«Η γοητεία μιας θεατρικής παράστασης, έγκειται στη δύναμη και το ήθος του δημιουργού της.» Μαρία Πανούτσου, Δοκίμιο για το ΘέατροΤι είπες, άνδρας τόλμησε να κάνει κάτι τέτοιο; Δεν μπορεί να μιλήσει κάποιος για μένα χωρίς να αναφέρει την περίπου δεκαετή ενασχόλησή μου και αφοσίωσή μου στο έργο Αντιγόνη του Σοφοκλή. Η Αντιγόνη ήταν από τις πρώτες μου επιλογές όταν αποφάσισα να ξεκινήσω και να καταπιαστώ με την αρχαία τραγωδία. Για μένα ήταν ένα σύγχρονο έργο που μιλούσε
Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής! Για τον μήνα Οκτώβριο η στήλη «Λόγω γραφής… Ες γην εναλίαν Κύπρον» παρουσιάζει την ποιήτρια Ειρήνη Ανδρέου, η οποία διακρίνεται για τον πηγαίο και εύτολμο στίχο της. Ακολουθούν τέσσερα ποιήματα της τελευταίας ποιητικής συλλογής της «Έξω από τα δόντια». Γράμμα από την Κύπρο στην Ελλάδα Γράμμα μου ζήτησαν να γράψω από την Κύπρο, να διαβαστεί στους αδελφούς μας στην Ελλάδα μα δεν τολμώ ούτε τα πλήκτρα ν’
Ο τίτλος του κειμένου αποτελείται από δύο νεολογισμούς σύνθετων λέξεων με δεύτερο συνθετικό τη λέξη κραταιός: ο πρώτος, εμπεριέχει τη λέξη κάκιστος στον σύνθετο όρο κακιστο-κρατία∙ πρωτοδιατυπώθηκε αγγλιστί ως kakistocracy από τον διοικητή της CIA επί διακυβερνήσεως Ομπάμα, John Brennan, για να αποδώσει τη διακυβέρνηση από τους κάκιστους. Ο δεύτερος νεολογισμός εμπεριέχει τη λέξη λήθαργος και πρωτοεισήχθη στο διεθνολογικό λεξιλόγιο από Γερμανούς διανοούμενους, για να περιγράψει την ανοραμάτιστη
Μέρα τη μέρα, φτάσαμε να μετράμε στη ζωή αναμνήσεις, επιμένοντας να φοράμε κατάστηθα την ευαισθησία μας, όχι σαν παράσημο πολέμου μ’ ένα χέρι ή ένα πόδι σε παρέλαση, αλλά με περηφάνια κόντρα στους ανέντιμους καιρούς. Τις ώρες που λιγόστευε η δύναμη, κρατιόμαστε από μια γυναίκα με αχυρένια σκούπα που καθάριζε την αυλή της με προσοχή στ’ ασβεστωμένα παρτέρια κι ερχόταν η ψυχή στα συγκαλά της κι ο κόσμος στα πρέπει του. Έτσι, μεταμορφώνονταν οι αναμνήσεις σε πεποιθήσεις και θέριευε μέσα μας
ΘΕΑΤΡΟΚρυμμένες Σίγκμουντ & Μάρθα Φρόυντ, Κάρλ & Τζένη Μάρξ, Σωκράτης & Ξανθίππη
Τρία διάσημα ζευγάρια της παγκόσμιας ιστορίας. Τρεις σημαντικές γυναίκες αυτών των ζευγαριών που παρέμειναν κρυμμένες στις παρυφές της ιστορίας και στη σκιά της δόξας των μεγαλοφυών συζύγων τους.Τον φετινό χειμώνα, η Τατιάνα Λύγαρη σκηνοθετεί στο Θεατρικό Βαγόνι της Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου το Τρένο στο Ρουφ το εξαιρετικό θεατρικό έργο «Κρυμμένες» της ισραηλινής συγγραφέως Yossefa
Το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα στην Ελλάδα του ‘80 και του ‘90 (για το τώρα δεν χρειάζεται να σχολιάσω )και επίσης το να είσαι όχι μόνο γυναίκα αλλά και καλλιτέχνης και όχι απλά καλλιτέχνης αλλά να θέλεις να κάνεις και έρευνα και να θέσεις τα δικά σου αποτυπώματα στην τέχνη σου, είναι ένα σχεδόν ακατόρθωτο επίτευγμα. Συμπληρώνω, χωρίς μια στήριξη από κόμματα, από οικογένεια με εύρος ευμάρειας και χωρίς κανενός είδους παραχωρήσεις στην ιδιωτική σου ζωή. Δε κάνω το καλό παιδί. Έχω
Είχε τα μάτια της κλειστάη πριγκίπισσα των αστεριών,περιφερόταν ψάχνοντας τη σκιά της στο έδαφος,ήξερε ότι αν κοιτάξει ψηλά,όλα θα τελείωναν.Ένας μακρύς και χαρούμενος δρόμος,εκεί θα σταματούσε.Ένα χαμόγελο στην καρδιά…Ένας κορμός δέντρου…θα την βοηθούσαν να σταθεί όρθια;Ξερίζωσε ένα μικρό φυτό,έπεσαν όλα τα αστέρια μονομιάς.Ήταν όλο το βράδυ κλεισμένη στο δωμάτιό της,σκεπασμένη με ένα ανάλαφρο σεντόνι.Οι καρποί του χειμώνα είχαν σημάδια
Η ΖΗΛΟΦΘΟΝΙΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ Σου μοιάζει το φεγγάρι, αγάπη μου. Κοίτα το πώς σε ζηλεύει, (κοίτα το) πώς δυσφορείׄ· απ΄ την αέναη προσοχή που σου δείχνω μία τυφλή θαλπωρή ανομίας ξεπροβάλλει από τα μάτια του όσο αργά κι αν είναι τα όνειρα.
ΣΚΛΗΡΗ ΑΓΑΠΗ Δεν πειράζει που είσαι σκληρός. Οι σκληροί άντρες όσα προβαίνουν τα εννοούν. Πειράζει, που δεν ακούς την καρδιά μου πώς χαροπαλεύει αδάμαστη στο στήθος σου όταν τη βάζεις. Πειράζει, που αγνοείς τα χείλη
Πρόσφατα σχόλια