Σε ένα παραθαλάσσιο κτήμα ενός νησιού ζούσε κάποτε ένα πόνυ πολύ χαριτωμένο που το λέγανε Αγλαΐα. Εκεί λίγο πιο κάτω παραθέριζε με την οικογένειά του και ένα κοριτσάκι, η  Συμέλα, που είχε φιλικές σχέσεις με το ζωάκι και κάθε μέρα περνούσε από εκεί και το χαιρετούσε. Κάποιες φορές του έφερνε ψωμάκι σε φέτες και του το έδινε να το φάει. Αχ πόσο το αγαπούσε αυτό το πόνυ και τι χαρά που έκανε κάθε φορά που το έβλεπε! Αν μια μέρα δεν το έβλεπε γιατί το έπαιρνε ο ιδιοκτήτης του βόλτα,

Η ζωή σε αλτ!Σε στάση στρατιώτησε προσταγή "Παρουσιάστε".Κι εκεί, στο σιγανό λύγισματου δεξιού ποδιού,Πριν μ' όλη του τη δύναμηνα χτυπήσει το χώμα,να χωρούν όλα: Πίστη, Πατρίδα,Θυσία, Οικογένεια, Αγάπη.Στις ανεπαίσθητες  κινήσεις, χίλιες λέξεις.Στις σίγουρες άνοιξες, όλη η ζωή!Μα ποιος να νοιαστεί;

Υπάρχει μια υπόγεια παγωμάρα  που το σώμα και η ψύχη αγωνίζεται να ισορροπήσει. Ένα μεγάλο ερώτημα όχι ερωτηματικό, αλλά ερώτημα όλη μέρα και όλη νύχτα. Γιατί… Γιατί… να συμβαίνει αυτό. Μια εσωτερική φωνή απαντά.  Τη γνωρίζω την απάντηση, την επιστημονική,  την φιλοσοφική, την   ιδεολογική, τη θρησκευτική, τη μεταφυσική κ.τ.λ., κ.τ.λ.. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι  πώς νοιώθω απέναντι σε όλο αυτό  και τι θα γίνει, πώς θα προχωρήσουμε μετά εμείς  και τα παιδιά μας.  Έχει ανοίξει μια τεράστια

Η λογοτεχνική οικογένεια των Εκδόσεων Ελκυστής μεγαλώνει και καλωσορίζουμε με μεγάλη μας χαρά το βιβλίο "Το Ηθικό-Αισθητικό ως οργανική και διαλεκτική σχέση: Το παράδειγμα του Βυζαντίου" του συγγραφέα μας Δημήτριου Δακρότση!Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: Κάθε πολιτισμική μεταβολή, είτε προκύπτει ειρηνικά είτε με τη βία, ιστορικά φέρει το ειδικό βάρος μιας ειδικής κατηγορίας εξατομικευμένων βουλήσεων, εκείνη των πολιτικών. Θα ήταν πράγματι ανακριβής ο ισχυρισμός, ότι ακόμη και στις πιο

Αιωρείται αυτό το φωςΚρέμεται μέσα μουΚαι πάνω απ’ τα δάση τα μόνα.Σε ουρανό άχρωμοΣε χρόνο άχρονοΚρυμμένες αισθήσεις αντιστέκονταιΛέξεις που κρύβονταιΣε πρόσωπο άφατο…

Η κατάθλιψη τον είχε κυριεύσει ξανά; Δύσκολες ημέρες, ακόμα και πιο δύσκολη η πιο απλή δραστηριότητα. Ακατόρθωτο να εξυπηρετήσει τον εαυτό του ακόμα και στις πιο απλές δραστηριότητες, όπως ένα μπάνιο ή το βούρτσισμα των δοντιών. Ήταν δύσκολες για εκείνον αυτές οι ημέρες. Δεν είχε διάθεση να βγει, ένοιωθε έναν κλοιό να σφίγγει το μέσα του, μία εσωτερική θλίψη κρατούσε μακριά του κάθε μικρή και μεγάλη χαρά της ζωής. Πίστευε ότι την είχε ξεπεράσει. Ότι ήταν μία άσχημη περίοδος για τη ζωή του, από

Κρατώντας μέσατα εσώψυχα τουβιώνει την πλήρη μοναξιάκαθώς δεν μιλάεισε φίλουςδεν έχεικαι τα δικά του πρόσωπακουνούν συγκαταβατικάτο κεφάλιμα δεν τον ακούν πραγματικάαφού έχουν αναθέσειστην επιστήμηνα τον βοηθήσειγι΄ αυτό πληρώνουν τον ψυχίατροκι αυτός κάνει καλάτη δουλειά τουτον ακούεικι ύστερα γράφει μια συνταγήγια ψυχοφάρμακααυτός το δέχτηκεόντας σε αδιέξοδοέτσι ζει μια άδεια ζωήκαι όλα γύρω τουβαίνουν