«Tαξίδι», ένα ποίημα του Απόστολου Παλιεράκη

Κλείνω δακρυσμένα  μάτια

και τ’ ανοίγω  να στεγνώσουν

στα χρόνια που έρχονται.

Ασθμαίνων επιστρέφω.

Σπρώχνω με σπασμούς

την καρβουνιά  του μίσους.

Ξεφυσώ, να καθαρίσει η ανάσα

από την πνιγηρή καπνιά του.

Ύστερη  έκκληση κραυγάζω

στις προτάσεις με ειρμό αγάπης

να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Ίσως σας αρέσει και

1 Σχόλιο

  • Σπύρος Μακρυγιάννης
    8 Ιανουαρίου 2019 at 21:36

    Όμορφο Απόστολε…. Λυρικότατο!

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη