“Seni seviyorum”, ένα ποίημα του Κώστα Παρδάλη

Ερωτολόγια μου ‘λεγες, τις νύχτες που περνούσαν

άνθος κι αγέρα της μυρτιάς και κρίνο του ναρκίσσου

και μέσ’ στο φεγγαρόφωτο στα χείλη της αβύσσου

όλα τα αστέρια τ’ ουρανού, μ’ αγάπη με μεθούσαν.

 

Δροσοσταλίδα και ηλιοφώς, ξημέρωμα μαζί σου

σαν έπινα την Άνοιξη, στο πρωινό κορμί σου

γεννιόμουνα και πέθαινα, στην πλάνα αγκαλιά σου

και σφράγιζα με μυστικά, όλα τα όνειρά σου.

 

Τώρα μια αγάπη έσβησε και στάχτη έχει γίνει

και μια ανάμνηση πικρή, στα χείλη έχει μείνει

τώρα πονάει και θρηνεί, η μέρα στ’ άρωμά σου

κι όλη η νύχτα Τζεμιλέ, φωνάζει τ’ όνομά σου.

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη