«Oύτε στο σακί… ούτε στο σακόδεμα!», ένα διήγημα της Nίκης Μπλούτη-Καράτζαλη

-Μαμά του έδωσες μπισκότο; Τι σου έχω πει; Δε γίνεται να κάνεις ότι θέλεις… Πρέπει ν’ ακολουθούμε κάποιους κανόνες. Κάνεις του κεφαλιού σου πάντα κι όταν γυρίζω απ’ τη δουλειά το παιδί δεν μ’ ακούει ποτέ, δεν μπορώ να το βάλω στη σειρά του. Προχθές που το άφησες να κοιμηθεί το απόγευμα, όλη τη νύχτα ξαγρυπνήσαμε, το ξέρεις; Το παιδί πρέπει να έχει τις ώρες του στο παιχνίδι, στο φαγητό του, στον ύπνο του… Αμάν ρε μαμά, τόσο δύσκολο σου είναι να κάνεις όσα λέμε;

-Αααα, να σου πω… Πολύ φόρα δεν πήρες; Όλο παράπονα είσαι. Το ένα σου μυρίζει, το άλλο σου βρωμάει μου φαίνεται. Έδωσα ένα μπισκοτάκι στο παιδί κι έφερες την καταστροφή! Κι αν θες να μάθεις μου τ’ άρπαξε απ’ το χέρι το πουλάκι μου απ’ τη λαχτάρα του. Τι να ‘κανα δηλαδή, να έτρωγα εγώ και να το άφηνα να του τρέχουνε τα σάλια; Σαν τι θα πάθει από ένα μπισκότο; Και προχθές κυρία μου, που μου κάνεις παράπονα και για τον ύπνο, ήταν ανήσυχο το παιδί απ’ τα δοντάκια του. Δεν μπορούσα να το κάνω καλά όλο το μεσημέρι απ’ την γκρίνια, αλλά δε σου το ‘πα για να μην σε ανησυχήσω. Κατάλαβες; Και μετά αποκοιμήθηκε το πουλάκι μου στα χέρια μου απ’ την κούραση. Τι να το έκανα; Να το ξύπναγα για να σας αφήσει εσάς να κοιμηθείτε το βράδυ;

-Στα χέρια σου, ε; Τι έχουμε πει γι’ αυτό ρε μαμά; Το παιδί θα το βάζεις στο πάρκο με τα παιχνίδια του να παίζει ή στη στράτα του όταν βαριέται. Δε θα το μάθεις όλο αγκαλιά. Αν  του κάνουμε όλο τα χατίρια, όπως κάνεις εσύ, μετά θα μας χορεύει στο ταψί. Κατάλαβες;

-Όχι, δεν κατάλαβα τι θες επιτέλους από μένα. Αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι πως με τίποτα δεν είσαι ευχαριστημένη, τίποτα δεν κάνω καλά. Το ξέρεις καλά πως δεν μπορώ να το σηκώνω το παιδί στα χέρια, είναι βαρύ και ήδη έχω πρόβλημα με το δεξί μου χέρι… Τι να κάνω όμως όταν έρχεται το πουλάκι μου και μου ζητάει αγκαλιά όταν γκρινιάζει; Να του πω δεν μ’ αφήνει η μαμά σου; ‘Η να το αφήσω να κλαίει;

-Έλα τώρα μην είσαι υπερβολική. Να το απασχολήσεις με κάτι άλλο, να το κάνεις να ξεχαστεί… Να μην κάνεις πάντως ότι σου ζητάει για να κερδίσεις την αγάπη του. Όλοι το αγαπάμε το παιδί, όχι μόνο εσύ. Σε σένα όμως έχει αδυναμία επειδή του κάνεις τα χατίρια, κατάλαβες; Οι ψυχολόγοι λένε…

-Ααααα, να σου πω Κατερίνα, δε νομίζεις πως το παρατραβάς το σκοινί; Μη μ’ αρχίσεις πάλι με τους ψυχολόγους γιατί θα τα πάρω στο κρανίο, αν θες να μιλήσουμε στη γλώσσα σου. Μου μάθατε τώρα όλες οι νέες μαμάδες τι λένε οι ψυχολόγοι! Λες κι εμείς που δε διαβάζαμε ψυχολογία και δεν ακολουθούσαμε τις συμβουλές τους, δε μεγαλώσαμε τα παιδιά μας σωστά! Βρε άντε από κει… Κι αν θες να μάθεις κυρία μου, τώρα που διαβάζω κι εγώ ψυχολογία για να ξεστραβωθώ όπως λες, θέλεις να σου πω τι λένε για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών; Ότι το πιο σωστό είναι να μεγαλώνουν με τις μαμάδες τους. Κάτσε λοιπόν σπίτι, άσε την καριέρα σου στην άκρη και μεγάλωσέ το σωστά, αφού εγώ δεν τα καταφέρνω. Που θα μου πεις πως είναι κακό να μου έχει το παιδί αδυναμία… Πώς να μη μου έχει δηλαδή, αφού όλη τη μέρα την περνάει μαζί μου; Παρατάω το σπίτι μου, τη σειρά μου, για να είμαι ανά πάσα στιγμή στο πόδι όταν με χρειάζεστε κι ένα ευχαριστώ δεν έχω ακούσει. Ήμαρτον ρε Κατερίνα!

-Εντάξει μαμά, αφού δεν μπορείς ν’ ακολουθείς τους κανόνες τι να πω… Θα κοιτάξω να βρω κάποια γυναίκα να το κρατάει, να ξεκουραστείς κι εσύ, να κάτσεις στο σπίτι σου και στη σειρά σου…

-Δεν κατάλαβα; Με φοβερίζεις τώρα; Να βρεις βέβαια αφού δε σου κάνω κυρία μου. Να βρεις γυναίκα και να της δίνεις το μισθό σου για να σου μεγαλώσει το παιδί σωστά. Κι εγώ ξέρεις τι θα κάνω; Θα έρχομαι ξεκούραστη να το βλέπω, να παίζω μαζί του κάνα δυο ωρίτσες κι ύστερα θα γυρνάω στο σπιτάκι μου και στην ησυχία μου. Φεύγω τώρα… βλέπεις τι ώρα είναι; Πήγε οκτώ… Αν πληρώνεις τη γυναίκα για δώδεκα ώρες δε νομίζω να σου φτάνει ο μισθός σου. Μήπως πρέπει καλύτερα να μείνεις εσύ σπίτι αντί να μεγαλώνει με μια ξένη γυναίκα;

-Ναι, άρχισες τις εξυπνάδες τώρα γιατί σου θίξαμε τον εγωισμό! Έλα ρε μανούλα, απλά πράγματα σου ζητάω, γιατί φέρνεις την καταστροφή; Να σου πω… αύριο μπορείς να έρθεις μια ώρα νωρίτερα, για να πάω να κάνω τις εξετάσεις μου; Έχω κλείσει ραντεβού…

-Όχι, δε θα μπορέσω. Έχω κι εγώ βλέπεις δουλειές να κάνω. Θέλω να γράψω τα φάρμακά μου, ποιος θα μου τα γράψει αν δε πάω εγώ; Ο γείτονας δεν μπορεί. Πάρε τηλέφωνο τη γυναίκα που θα στο κρατάει μεθαύριο, να ‘ρθει να σε εξυπηρετήσει πουλάκι μου…

-Δηλαδή… μου θύμωσες; Αντί να θυμώσω εγώ, που δεν μ’ ακούς και κάνεις πάντα του κεφαλιού σου, το κάνεις εσύ…

-Ναι κυρία μου, θύμωσα. Γιατί δε σε πιάνουμε πουθενά! Ούτε στο σακί, ούτε στο σακόδεμα! Κουράστηκα να ακολουθώ τις οδηγίες σας. Μη αυτό, μη εκείνο… Άντε από κει… Αν θέλεις να κρατάω το παιδί, δε θέλω κανόνες. Κατάλαβες; Θα το μεγαλώσω με τον δικό μου τρόπο, με οδηγό την αγάπη, αυτόν ξέρω… Έτσι που μεγάλωσα κι εσάς και σας έκανα ολόκληρα γομάρια για να μην ακούω σήμερα ούτε ένα ευχαριστώ! Κατάλαβες; Άντε καληνύχτα… τα λέμε το πρωί.

-Τι ώρα δηλαδή μανούλα;

-Μια ώρα νωρίτερα… Φίλησε μου το παιδί και μην ξεχάσεις να το σταυρώσεις πριν κοιμηθεί… Καληνύχτα.

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη