Στρέφομαι

Νάρκη

Άλλοτε επιζητώ την επιβεβαίωση στο κενό, άλλοτε στα μάτια των άλλων, άλλοτε στην καρδιά τους, πολύ συχνά στη εικόνα μου, άλλοτε στο άγγιγμα τής γάτας μου και όχι σπάνια στο έργο των άλλων, σε κάθε έργο που αγκαλιάζει  τα ανθρώπινα, μα πιο συχνά στα χνάρια που άφησαν άνθρωποι πριν από μένα, στα σημάδια που άφησαν οι δικοί μου άνθρωποι και δεν πρόλαβα να τους εκτιμήσω τη σωστή στιγμή. Δεν είναι και τόσο αρνητικό λοιπόν.

Με το λεξικό  ανά  χείρας.

Αθήνα, κάποια μέρα του 2017

[Copyright ©  Μαρία  Σκουλαρίκου-Πανούτσου]