Κατηγορία: Ό,τι γυρίζει γύρω μας

“Περί Τιμής και λοιπών λόγων”, γράφει η Κατερίνα Ευαγγέλου-Κίσσα

«Η Τιμή τιμή δεν έχει και χαρά στον ποιόν την έχει». [1] Λέγεται πως σε αυτόν τον κόσμο (πιθανά και σε άλλους, αλλά δεν το ξέρουμε και σίγουρα) τα πάντα έχουν μια τιμή. Όπου με τον όρο τιμή, στην προκειμένη περίπτωση, εννοούμε τη μονέδα [2], « τα λεφτά, τα λεφτά, τα εκατομμύρια, τα λεφτά, τα λεφτά, τα μπικικίνια!» [3]. Βέβαια, δεν ήταν πάντα έτσι. Παλιά, πολύ παλιά λέμε τώρα, που δεν του είχε κατεβάσει η γκλάβα του [4] ακόμα του ανθρώπου να «κόψει» χρήμα, η τιμή μετριόταν με είδος. Κοινώς,

Συνεχίστε...

“Περί Ψυχής και λοιπών γραμμαρίων”, γράφει η Κατερίνα Ευαγγέλου-Κίσσα

21 γραμμάρια. Τόσο είπε ένας επιστήμων [1], κατόπιν έρευνας, ότι ζυγίζει η ψυχή μας. Και εγέρθηκαν του κόσμου τα ερωτηματικά και οι αντιδράσεις, βασισμένα σε διαφορετικές παραδοχές και πεποιθήσεις το καθένα. Κύρια απορία όλων των ανθρώπων ήταν, είναι και θα είναι ΑΝ υπάρχει η ψυχή και δευτερευόντως ΤΙ είναι η ψυχή, ή μήπως το ανάποδο, ώπα, μισό να το σκεφτώ… χμ… δεν ξέρω, λειτουργεί κάπως σαν το αυγό με την κότα [2] όλο αυτό μάλλον. Τελοσπάντων, μ’ όποια σειρά και να το πιάσουμε το θέμα, η

Συνεχίστε...

“Περί Εξωγήινων και λοιπών απομυθοποιήσεων”, γράφει η Κατερίνα Ευαγγέλου-Κίσσα

Πρόσφατα, πάρα πολύ πρόσφατα όμως, τουτέστιν μόλις χθες το βράδυ, βρέθηκα σε μια μεγάλη παρέα – ωραίο πράγμα. Όλοι γνωστοί κι αγαπημένοι, χαρήκαμε που βρεθήκαμε, γελάσαμε, φχαριστηθήκαμε. Και να οι καφέδες μας για αρχή, πιάσε κι από ‘να παγωτό στο καπάκι, μετά μας λίγωσε το παγωτάκι να μην φάμε το κατιτίς μας που μας πήρε κι η νύχτα; Κι αφού έφαγε ο καθένας ό,τι τράβαγε η όρεξή του (για να καταλάβετε, μόνο τα πιατικά κι ο ταβερνιάρης γλίτωσαν από την επέλαση του έλληνα πελάτη), μετά αράξαμε

Συνεχίστε...

“Περί Οργασμού και λοιπών αγελάδων”, γράφει η Κατερίνα Ευαγγέλου-Κίσσα

Οργασμός. Σε γενικές γραμμές και πολύ χοντροκομμένα ως οργασμός ορίζεται το αποτέλεσμα της ερωτικής συνεύρεσης με το αντικείμενο του πόθου σου ή με τον εαυτό σου. Τι είπα πάλι το άτομο, ε; Φτύστε με μη με βασκάνετε αλλά σικ και με μέτρο παρακαλώ, μην με πάρουν και τα σκάγια στα μούτρα κιόλας. Ναι, ναι, γιατί; Με αυτόν τον ορισμό δεν αποκλείεται κανείς. Λίγο το ‘χετε; Μεγάλη πετυχεσά [1]! Ο οργασμός αποτελεί πρωτίστως μια ιδιαίτερη εγκεφαλική δράση, στην οποία συντελεί και η ψυχική κατάσταση

Συνεχίστε...

“Περί Φεουδαρχίας και λοιπών εξόδων”, γράφει η Κατερίνα Ευαγγέλου-Κίσσα

[Προειδοποίηση (warning, κατά το αγγλικότερο): το παρόν κείμενο δεν συνίσταται σε ανθρώπους  με σοβαρούς ή σοβαροφανείς στοχασμούς κι ανησυχίες, αν και δεν βλάπτει σοβαρά την υγεία] Είναι πολύς ο καιρός που αναβιώνουμε την φεουδαρχία [1]. Με το στανιό, με το ζόρι, χωρίς να το έχουμε πάρει χαμπάρι, ίσως… Αν και, μάλλον κάπου μέσα μας, σαν το σκουλήκι στην πικροδάφνη ένα πράγμα, το έχουμε καταλάβει αλλά αναζητούμε νέες λέξεις για να το περιγράψουμε το καθεστώς, προκειμένου να μην μας πάρει από

Συνεχίστε...

“Περί Γοητείας και λοιπών απογοητεύσεων”, γράφει η Κατερίνα Ευαγγέλου-Κίσσα

Γοητεία. Λέξη απλή. Σημαίνει εκείνο  το ιδιαίτερο χάρισμα που έχουν ορισμένοι άνθρωποι να ακτινοβολούν και να ελκύουν το καθετί τριγύρω τους, όπως το φως ελκύει τις πεταλούδες. Η γοητεία δεν έχει λογική. Δεν συνάδει απαραίτητα με την ομορφιά, για παράδειγμα, ούτε με τη νεότητα. Η γοητεία είναι μια ήρεμη δύναμη, που ή την έχεις ή δεν την έχεις – αν και πολλοί διατείνονται ότι ως ένα βαθμό μπορεί να καλλιεργηθεί. Οι περισσότεροι, πάντως, συμφωνούν πως η γοητεία πρέπει να ρέει αβίαστα και να

Συνεχίστε...

“Περί Επιθυμίας και λοιπών απαγορεύσεων”, γράφει η Κατερίνα Ευαγγέλου-Κίσσα

Επιθυμία. Αφηρημένη έννοια που μπορεί να σου κάνει πολύ συγκεκριμένα  τη ζωή δύσκολη. Επιθυμία. Αφηρημένη έννοια που μπορεί να σου αλλάξει πολύ συγκεκριμένα τη ζωή άρδην. Επιθυμία. Έννοια από κείνες τις δύσκολες, τις πολλές φορές ανεξήγητες, τις βαθιές, τις απροσδιόριστες, τις τελικά μοιραίες… Επιθυμία. Η κινητήριος δύναμη του είδους μας. Επιθυμώ, άρα υπάρχω. Επιθυμώ, άρα ζω. Επιθυμώ, άρα ελπίζω. Επιθυμώ, άρα σκέπτομαι. Επιθυμώ, άρα αισθάνομαι. Επιθυμώ, άρα συνεχίζω, προσπαθώ, ονειρεύομαι  -

Συνεχίστε...

“Περί Κολακείας και λοιπών αλειμμάτων”, γράφει η Κατερίνα Ευαγγέλου-Κίσσα

Ζούσε κάποτε μια θεία. Συγκεκριμένα ήταν η αδερφή της θείας της μητέρας της γιαγιάς μου, από την πλευρά του πατέρα μου. Ναι. Πολύ καλός άνθρωπος, απ’ ότι μου εξιστορούσαν, δηλαδή, γιατί εγώ προσωπικά δεν την γνώρισα. Για όλους είχε να πει μια καλή κουβέντα. Και ειδικά σε ότι είχε σχέση με το φαγητό και το μαγείρεμα. Για παράδειγμα, εκθείαζε το πόσο καλά έφτιαχνε το ιμάμ μπαϊλντί [1] η γιαγιά μου. «Καιτούλα μου», της έλεγε, «σαν το ιμάμ το δικό σου παιδί μου δεν έχω φάει ούτε στην Πόλη [2]!». Και

Συνεχίστε...

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη