Θυμάμαι έναν μεσημεριανό ύπνο στην Αμμόχωστο της Κύπρου, ήμουν δεν ήμουν δώδεκα στα δεκατρία χρονών, εφηβεία αρχινημένη, με περίοδο στα εννέα και μυωπία στα δώδεκα!!! Τι αριθμοί υπέροχοι!!! Μεσημέρι λοιπόν και κοιμήθηκα. Ξάπλωσα για λίγο και με πήρε ο ύπνος. Και τι ύπνος! Τον θυμάμαι μέχρι και τώρα, την αίσθηση που μου προξένησε η όλη εμπειρία εκείνου του μεσημεριανού ύπνου. Λες και δεν είχα κοιμηθεί ποτέ άλλοτε, τόση διαφορά είχε από τους άλλους ύπνους. Το καταγράφω γιατί είναι
Κατηγορία: Στήλες
Τζόναθαν Φράνζεν / Μικρό βιογραφικόΟ Τζόναθαν Φράνζεν γεννήθηκε στο Γουέστερν Σπρίνγκς του Ιλινόις το 1959. Σπούδασε με υποτροφία στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου κι ύστερα εργάστηκε σ' ένα σεισμολογικό εργαστήριο του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Σήμερα ζει στη Νέα Υόρκη. Εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα το 1988 (The Twenty-Seventh City) και το δεύτερο το 1992 (Strong Motion), κερδίζοντας εγκωμιαστικές κριτικές. Η μεγάλη επιτυχία ήρθε με το τρίτο του μόλις βιβλίο, τις "Διορθώσεις", το
ΠΟΙΗΜΑΤΑ: Κάτω από το χαλάκιΒελτιωμένη έκδοση των συναντήσεωνΗμερολόγιο τοίχου σε δύο στροφέςΔρώμενα του καιρούΞενιτιές και σιωπές χωρίς τελεία
Κάτω από το χαλάκιΣτην πορεία του χρόνου, απηνώς διαχειριστές του πένθους γίναμε,προς τον πλησίον μετρημένα τα λόγια μας,μπορεί και κάτω από το χαλάκι της κουζίνας να συναντιούνται τα ψίχουλά τους,μια ακόμη αλήθεια στην ανάγκη.Τόση έξαψη λυγμού, τόσα τινάγματα εκπλήξεων στο
Αυτό που κατάλαβα είναι ότι η αίσθηση και η διαίσθηση μετράνε πιο πολύ από κάθε τι στη ζωή. Το 2015, μετά την τελευταία θεατρική μου παράσταση, άρχισα και πάλι να γράφω, με σκοπό να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους. Το θέατρο και η διδασκαλία με είχαν απορροφήσει ολοκληρωτικά για μεγάλα χρονικά διαστήματα και δεν κατάλαβα πότε πέρασαν τόσα χρόνια. Αφιονισμένη πρέπει να ήμουν σίγουρα. Δοσμένη ολόψυχα σε αυτό που έκανα και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζα, δεν είχα πραγματική
Κριτικό σημείωμα για την ποιητική συλλογή «Ερωτοπαίγνια», της Αθηνάς Βογιατζόγλου, (Εκδ. Κέδρος, 2019).
Όσο μπορώ θα ερωτευτώ μες στα σεντόνια, θ´ αφήσω το μυαλό μου να αγαπήσει πολύ. Κι οι συνειρμοί, της μνήμης οι λεπτές επιθυμίες, οι παράτολμες του πόθου δυνατότητες θα απλουστευτούν σαν βότσαλα κάτω απ´ το πόδι.
Γλυκιές, παλλόμενες τρυφερότητες συνειρμών και επιθυμίες σε μια ακόμη βιωματική γραφή της Αθηνάς Βογιατζόγλου αποτυπώνονται στο βιβλίο αυτό.
Καλό μήνα και από την Κύπρο, φίλοι αναγνώστες (και συνεργάτες) της Λόγω Γραφής!Για τον μήνα Δεκέμβριο, η στήλη «Λόγω Γραφής… ες γην εναλίαν Κύπρον» παρουσιάζει τον συγγραφέα Ανδρέα Καπανδρέου, ο οποίος διακρίνεται για την πρωτοτυπία και την ευρηματικότητα στη γραφή του. Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το τελευταίο του βιβλίο «Αρουραίοι: αλληγορική ιστορία πολιτικού προβληματισμού».Ένα μικρό απόσπασμα από το κεφάλαιο «Προπαγάνδα των αρουραίων»: Οι αρουραίοι, πάντως, που είχαν
Η πρώτη φορά Πού είμαι εγώ και πού είναι οι άλλοι όλα μπερδεύονται, σμίγουν και απομακρύνονται χάνονται και ξαναβρίσκονται σε λέξεις, χρώματα, σχήματα, σιωπές οσμές και πάλι από την αρχή, λέω αρχή και εννοώ την πρώτη μέρα στο σχολείο την πρώτη σάκα, το πρώτο βιβλίο, αυτό μου έρχεται στο μυαλό, σαν κάτι πρώτο σαν κάτι τελείως πρώτο, αν σταθώ δυο βήματα παραπέρα, όλα γίνονται πολύπλοκα, πολυσύνθετα, πολύπλευρα. ο Θεός να με λυπηθεί Μ. Π. Παρελθόντων των γενεθλίων μου, 16
«Όμως δεν υπάρχουν ούτε και δύο φθινοπωρινά φύλλα ίδια και απαράλλαχτα. Αν κοιτάξεις προσεχτικά την βάση, τις νευρώσεις, το περίγραμμα, το έλασμα και τον μίσχο τους, θα συνειδητοποιήσεις ότι οι διαφορές από ένα φύλλο στο άλλο είναι τεράστιες.» [Απόσπασμα από το βιβλίο «Το φθινόπωρο» Luca Ricci (εκδ. Μεταίχμιο, 2019)] Κριτικά σημειώματα ανάγνωσης και ταξιδιού επιγεύσεις. Κατά παραλληλισμό γραφές, Κυριακή που τελείωνε ο Αύγουστος του εδώ χειμώνα, μπήκα σε σκέψεις από τις σελίδες ενός βιβλίου,
Πρόσφατα σχόλια