Κατηγορία: Σκέψεις & Γραφές

«Καιρός να επιστρέψεις», ένα διήγημα της Ελένης Φιλιού για τη λογοτεχνική δράση «Λόγω Γραφής – Ιαπωνική Βεντάλια»

Από την κοιλιά της μάνας μου είχα αρχίσει τα ταξίδια. Άκουγα το τρένο να μου ψιθυρίζει «βούκου – βούκου»  αλλά δεν μπορούσα ακόμα να καταλάβω. Πάτρα - Αθήνα, Πάτρα - Κοπανάκι και τούμπαλιν. Όταν ανεβαίναμε με τον «μουντζούρη» τον Αχλαδόκαμπο, όλοι παρακαλούσαν πότε θα τελειώσει το ταξίδι, αλλά εγώ ούτε που καταλάβαινα πώς περνούσε η ώρα… Ήταν τόσες πολλές οι ιστορίες που μου  διηγούταν ο νέος μου φίλος, το τρένο. Κουνιόμουν στο καρότσι και φώναζα «βούκου – βούκου». Μάταια η μάνα μου με

Συνεχίστε...

«Ο Μπάρτοουν κι εγώ», ένα διήγημα της Νικολέτας Τρίψα για τη λογοτεχνική δράση «Λόγω Γραφής – Ιαπωνική Βεντάλια»

Οι κούτες της αποθήκης κατέφτασαν αργά χθες τ' απόγευμα στο καινούριο μου ρετιρέ. Σάββατο σήμερα, θα έχω ολόκληρο το απόγευμα δικό μου. Μια κούπα ζεστού καφέ θα είναι η παρέα μου για να αποτελειώσω και το τελευταίο ξεπακετάρισμα. Παλιές υποθέσεις, χαρτιά σημειώσεων, εισαγγελικές αναφορές, δελτία τύπου, φάκελοι, ντοσιέ... ένα χάος που έπρεπε να ξεκαθαρίσω και να τακτοποιηθεί στα ράφια της βιβλιοθήκης μου. Μα όταν βρίσκεσαι μπροστά σ' ένα χάος συχνά αντικρίζεις και την προσωπική σου άβυσσο.

Συνεχίστε...

«Άνθη κερασιάς», ένα διήγημα της Αργυρούλας Κτενά για τη λογοτεχνική δράση «Λόγω Γραφής – Ιαπωνική Βεντάλια»

Πήρε ένα ποτήρι κρασί και βγήκε στη μικρή βεράντα. Η νύχτα έρχονταν στολισμένη με τα υπέροχα χρώματα που αφήνει ο ήλιος στη δύση του. Στάθηκε όρθιος και άφησε το βλέμμα να πλανηθεί στην υπεροχή θέα. Πάνω  του ο Αττικός ουρανός, παλέτα ζωγράφου μαγική, φωτιζόταν από την πούλια που, πάντα βιαστική, πήρε τη θέση της στην απεραντοσύνη. Ακριβώς μπροστά του μεγαλειώδης έστεκε η Ακρόπολη. Συγκίνηση και ρίγος τον διαπέρασαν. Ένιωθε ευλογημένος που είχε την τύχη να βρει αυτό το διαμέρισμα, σε αυτό

Συνεχίστε...

«Ένα Τάνκα για τη Χιροσίμα», ένα διήγημα του Βασίλη Λαλιώτη για τη λογοτεχνική δράση «Λόγω Γραφής – Ιαπωνική Βεντάλια»

Το ρολόι έγραφε οκτώ και δεκατέσσερα πρωί, κι άλλο ρολόι οκτώ και δεκαπέντε, κι άλλα πολλά. Κανένα δεν έγραφε οκτώ και δεκαεπτά. Είχαν μείνει πίσω και σε ένα λεπτό ο κόσμος είχε αλλάξει και τα είχε αφήσει πίσω μιαν εποχή. Ένα αεροπλάνο ένωσε και χώρισε τις εποχές.  Υπήρξαν επιζώντες και από το αεροπλάνο και από το έδαφος που είδαν το χωρισμό… Άνοιξε τα βλέφαρά του όπως το μανιτάρι μιας βόμβας… Shinkansen, να λοιπόν που ήταν σε ένα τρένο με προορισμό τη Χιροσίμα. Γρήγορο τρένο. Το λεξικό του

Συνεχίστε...

«Στην τροχιά του χρόνου», ένα διήγημα του Γιώργου Σπηλιόπουλου για τη λογοτεχνική δράση «Λόγω Γραφής – Ιαπωνική Βεντάλια»

Σήμερα είναι Κυριακή. Έξω βρέχει. Βρέχει δυνατά. Όλη μέρα, από το πρωί. Σήμερα δεν είχα κάπου  να πάω κι  έμεινα  μέσα, προστατευμένος κι ασφαλής  στο δωμάτιο 333  της εστίας, στο δωμάτιό μου, το σίγουρο κελί  μου. Η μόνη μου έξοδος ήταν που βγήκα νωρίτερα μέχρι το μπαλκόνι μου, αλλά ξαναμπήκα αμέσως  γιατί ένιωσα να πνίγομαι  από την υγρασία και τη βαριά  ατμόσφαιρα. Χωρίς να ξέρω πώς ακριβώς είναι,  νομίζω πως κάπως έτσι πικρή κι ασήκωτη θα είναι κι η  αναπνοή κάποιου

Συνεχίστε...

«Mια μέρα του Σεπτέμβρη», ένα διήγημα της Ειρήνης Ανδρίτση για τη λογοτεχνική δράση «Λόγω Γραφής – Ιαπωνική Βεντάλια»

Οι τελευταίοι τουρίστες του Αυγούστου πλημμύριζαν τον Gare de Lyon1 χειρονομώντας, γελώντας και φωνάζοντας, κουβαλώντας κάθε μεγέθους και είδους μπαγκάζια. Η Λίλιαν περίμενε το τρένο της, που όπως έλεγαν οι πίνακες αφίξεων, θα  είχε καθυστέρηση ακόμη μισή ώρα. Στα χέρια της έπαιζε ένα φυλλάδιο που μόλις της είχε δώσει ένα παλικαράκι και το οποίο διαφήμιζε ταξίδια στην Ιαπωνία. Σαν υπνωτισμένη πήγε στο γκισέ του σταθμού και ακύρωσε το εισιτήριό της. Μετά σέρνοντας την μικρή βαλιτσούλα της

Συνεχίστε...

«Έξοδος  Κινδύνου», ένα διήγημα της Μαρίας Πανούτσου για τη λογοτεχνική δράση «Λόγω Γραφής – Ιαπωνική Βεντάλια»

Tον Ryuichi Sakamoto τον βρίσκω υπερβολικά γοητευτικό. Πάντα με γοήτευαν οι Ιάπωνες άνδρες,  αλλά ποτέ δεν προχώρησα σε σχέση,  αν και μου δόθηκε η ευκαιρία  όταν σπούδαζα στο Λονδίνο. Όμως ενδόμυχα, ήθελα να κρατήσω τη δράση αυτής της γοητείας άσβεστη. Ο Ryuichi Sakamoto,  ειδικά  όσο γερνάει, γίνεται ακόμη πιο  γοητευτικός. Μου θυμίζει όλους τους  ωραίους άνδρες  του ιαπωνικού σινεμά  των  δεκαετιών  του  ’70 και  του ‘80. Δεν  έχανα ταινία και  σχεδόν τον σπούδασα  τον ιαπωνικό 

Συνεχίστε...

«Ο Ξένος», ένα διήγημα της Χρύσας  Παναγοπούλου για τη λογοτεχνική δράση «Λόγω Γραφής – Ιαπωνική Βεντάλια»

Ο καιρός ήταν υπέροχος. Ο Ταζούκι πήρε επιτέλους την σύνταξή του ύστερα από χρόνια σκληρής δουλειάς. Ξεκίνησε με την υπερταχεία νωρίς το πρωί από το Τόκιο, με τελικό προορισμό την Οσάκα, που ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα του. Εκεί, σε ένα ξεχωριστό σπίτι με κόκκινα τούβλα, έκανε τα πρώτα του βήματα, γνώρισε τον πρώτο του παιδικό έρωτα και ανακάλυψε την κλίση του για τη μουσική. Τώρα, κάπου πενήντα χρόνια, μετά ήρθε ο καιρός να ξεκουραστεί. Πάντρεψε τα παιδιά του, φρόντισε τα εγγόνια του να μην τους

Συνεχίστε...

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη