Ο ήχος του κινητού τον πέταξε απ’ το στρώμα σαν ελατήριο. Το έπιασε στα χέρια του κι έριξε μια ξεγυρισμένη βρισιά μέσα απ’ τα δόντια του. «Ναι» είπε κοφτά πατώντας το πράσινο κουμπί. Άκουσε τη φωνή τού Τάκη, που τον πήρε να του υπενθυμίσει το σημερινό ραντεβού του. «Αφού σου το ’πα μια φορά ρε μαλάκα πως εγώ μεγάλη βδομάδα δεν δουλεύω, τι θέλεις και με πρήζεις πρωινιάτικα;» Του απάντησε θυμωμένα κλείνοντας. Απ’ τα νεύρα του πέταξε το κινητό στην απέναντι πολυθρόνα. Το τηλέφωνο άρχισε ξανά να
Κατηγορία: Σειρές
Λέσβος, Απρίλης 2015. Η Μυρσίνη σήμερα φόρεσε τα καλά της για να πάει στην εκκλησιά και να ανάψει το κεράκι της, όπως έκανε κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Το είχε κάνει τάμα στον Άγιο Ραφαήλ όταν γεννούσε, να τη βοηθήσει να βγει γερό το παιδί της. Είχε φάει τόσο ξύλο απ’ τον άσωτο τον άντρα της που είχε πιστέψει πως δε θα τα καταφέρει να φτάσει ως το τέλος η εγκυμοσύνη της. Ο άγιος, όμως, έβαλε το χεράκι του και της χάρισε ένα παιδί γερό κι έτσι τον τίμησε κι αυτή δίνοντάς του το όνομά του. Η πεθερά
Εισαγωγικό σημείωμα Η αγαπημένη φίλη συγγραφέας και συνεργάτιδα της Λόγω Γραφής, Νίκη Μπλούτη Καράτζαλη, επιστρέφει κοντά μας αυτές τις άγιες ημέρες του Πάσχα με μία μίνι σειρά οκτώ διηγημάτων. Η σειρά ξεκινά αύριο Κυριακή των Βαϊων 25/4/2021 και ώρα 9 πρωινή και κάθε μέρα την ίδια ώρα, έως και την Κυριακή του Πάσχα στις 2/5/2021, θα δημοσιεύεται κι από ένα διήγημα. Είναι γνωστή η κοινωνική ευαισθησία της Νίκης, η αγάπη της να προσεγγίζει θέματα της καθημερινότητας και να εμβαθύνει σ’ αυτά με
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ, όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση του περιορισμού, τόσο φλερτάρω με την κατάθλιψη. Ενώ είμαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος και προσπαθούσα σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας να φανώ δημιουργικός, να εμψυχώνω τους γύρω μου, να βρίσκω διάφορες ιδέες που θα με κρατούν απασχολημένο και χαρούμενο, να ξεκουνάω λίγο και τη γυναίκα μου, η οποία το είχε πάρει πολύ βαριά το θέμα, τώρα έχω κλατάρει κι εγώ. Έχω κολλήσει. Όλες μου οι ιδέες έχουν στερέψει. Όλα όσα επιτρέπεται να κάνουμε,
Μέρος 14ο «Τι θέλεις παλικάρι μου; Σε βλέπω τόσην ώρα να με κοιτάζεις έντονα σαν κάτι να θέλεις να μου πεις ή να ρωτήσεις και διστάζεις. Έλα, λοιπόν, πες μου», είπε ο Τίτο στον δεκαπεντάχρονο γιο του φονιά δημότη, εκείνου που μαχαίρωσε τον μακαρίτη το Μίλτο, το Λοχία. «Να κυρ Δήμαρχε, θέλω να μου εξασφαλίσεις μια άδεια να επισκέπτομαι τον πατέρα μου καθημερινά, να του πηγαίνω το φαγητό που του φτιάχνει η αδελφή μου και που είναι προσεκτικά μαγειρεμένο κατ’ εντολή του γιατρού. Θα στο χρωστάω
Καιρό τώρα σκέφτομαι ότι πρέπει να κάνω κάτι για τον εαυτό μου. Τα χρόνια πέρασαν. Δεν είμαι πια αυτή η φρεσκαδούρα που ήμουν. Και με δεκατρείς μήνες καραντίνα στην πλάτη, ένα στραπάτσο παραπάνω στα μούτρα όλοι το κουβαλάμε, όπως και να το κάνεις. Α, και δύο μικρά παιδιά εκτός σχολείου στην πλάτη, εκεί να δεις στραπάτσο. Ο γάμος μου κρέμεται κι αυτός σε μία κλωστή. Ο άντρας μου, συνεχώς γκρινιάζει πως έχω παραμελήσει τον εαυτό μου, εκείνον και τη σχέση μας. Άδικο δεν έχει, αλλά, μόνο το
Μέρος 13οΟ Τίτο ζήτησε από τον αστυνόμο να συναντηθούν. «Τι συμβαίνει Δήμαρχε; Υπάρχουν νέα που εγώ δεν έχω;» «Αστυνόμε, εγώ δεν έπρεπε να σε ρωτήσω αν έχεις νέα; Εσύ είσαι το αφεντικό στη διαλεύκανση της υπόθεσης. Εγώ είμαι Δήμαρχος. Απλά, κάποιες υποθέσεις κάνω τις οποίες θέλω να λάβεις σοβαρά υπ’ όψιν. Μπορείς να έρθεις από το Δημαρχείο; Δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να φύγω από το γραφείο. Έχω ένα meeting που δεν παίρνει ματαίωση. Σε καλώ να έρθεις γιατί είμαι σίγουρος ότι αυτά που θα σου πω
Μέχρι να βγούμε από την καραντίνα, σίγουρα θα χρειαστούμε την πυροσβεστική. Με τόσα κιλά που θα έχει πάρει ο καθένας μας, οι κλήσεις στο τηλεφωνικό της κέντρο, θα πέφτουν βροχή. Δε θα χωράμε να βγούμε από τις πόρτες – σα φυσιολογικοί άνθρωποι. Με το φορείο θα μας βγάζουν, έναν έναν. Πάμε να γλιτώσουμε από τον covid, θα την πατήσουμε από την υπερφαγία. Τι, μη μου πείτε ότι ένα χρόνο τώρα, η μόνη που τρώει ασταμάτητα, είμαι εγώ;! Καλά, λοιπόν, ας μιλήσω για μένα και ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον
Πρόσφατα σχόλια