Σε προδώσαμε

Αφού πρώτα Σε αγαπήσαμε πολύ,

Και μετά Σταυρός και σιωπή…

Μας δίδαξες πολλά

Ελάχιστα κρατήσαμε

Καυτό το αίμα ρέει στον πλανήτη ΓΗ.

Σκληροί κι απάνθρωποι

Με τους ανήμπορους και τους αδύναμους

Πιο σκληροί κι από πριν έρθεις…

Προς στιγμήν κάτι πήγε να γίνει.

Μα η Αγάπη δεν φτούρησε

Και έφυγε Χριστέ μας.

Και τα λόγια ΣΟΥ, τα σοφά ΣΟΥ τα λόγια,

Σαν παραμύθι μοιάζουν πια.

Σε ξεχάσαμε Χριστέ μας.

Μα ΕΣΥ επιμένεις να ελπίζεις στον άνθρωπο,

Δεν Σταυρώθηκες επί ματαίω,

Κι ο σπόρος που έσπειρες θ’ ανθίσει κάποτε ξανά.