«Ποίηση στο σανίδι» είναι το όνομα της υπέροχης εκδήλωσης που οργανώνει η ποιήτρια Ελένη Σεργίου με τη συμβολή του ηθοποιού Στράτου Τζώρτζογλου, για την παρουσίαση των δύο ποιητικών της συλλογών με τους τίτλους «Δεν έχεις τον Θεός σου» και «Μοιραία συνάντηση (παραμύθι σε 90 σκηνές)» [Εκδόσεις Ελευθερουδάκης].

Η εκδήλωση θα λάβει χώρα την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου, 2017 στις 8.00 μ.μ. στο Polis Art Café, Πεσματζόγλου 5, Αίθριο Στοάς Βιβλίου, στην Αθήνα.

Πολλοί και αξιόλογοι οι συντελεστές, που θα συμμετέχουν ενεργά στην εκδήλωση, παρουσιάζοντας το έργο της Σεργίου είτε δραματουργικά, είτε απαγγέλλοντας, είτε προλογίζοντας. Μια βραδιά ντυμένη με μουσική, θέατρο, ποίηση. Ένας «γάμος», όπως αναφέρει και η ευφάνταστη πρόσκληση της εκδήλωσης, που παντρεύει ταλέντα και τέχνες.

Ακολούθως παραθέτουμε, σε πρώτη αποκλειστική δημοσίευση, απόσπασμα από την παρουσίαση των δύο ποιητικών συλλογών της Ελένης Σεργίου, «Δεν Έχεις Τον Θεό Σου» και «Μοιραία Συνάντηση (Παραμύθι σε 90 σκηνές)», [Εκδόσεις Ελευθερουδάκης], από τον Κύπριο συγγραφέα και επιστήμονα Δρα Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδη (βραβευμένο από τη Διεθνή Ακαδημία ARTS-SCIENCES-LETTRES / ASL):

«… Από τα 90 ποιήματα της 2^ης ποιητικής συλλογής της Ελένης Σεργίου με τίτλο ‘Μοιραία Συνάντηση’ ξεχωρίζω ως αντιπροσωπευτικό, καλά δομημένο το ποίημα ‘Αυτή είναι η ζωή μου’. Με λυρισμό, ευαισθησία και παρρησία, ο άνθρωπος Ελένη, μάς προσφέρει μια σύνθετη βιογραφική εικόνα. Αρχικά μας αποκαλύπτει ότι είναι ‘ένας  ριψοκίνδυνος κύβος που τολμά να ριχτεί με τα μούτρα στα σχήματα που συναγωνίζονται τις λέξεις ποιο θα ξεκλειδώσει τις αξίες καλύτερα’. Μετά η ίδια ομολογεί με σιωπηρή ευαισθησία πως έχει μετασχηματιστεί σε ‘ένα κύμα αθόρυβο σε παραλία ξεχασμένη που αγγίζει τα βότσαλα απαλά σαν χάδι που δεν νοιώθει κανείς.’  Νιώθει να είναι μια μετέωρη ελαφριά στάλα βροχής, ανήμπορη να πέσει ανάμεσα σε σύννεφα και κορυφές, ενώ φαντάζεται πως ταξιδεύει. Είναι η ίδια, γράφει, ένας απόμερος δρόμος. Και αν οι φωνές δεν φτάνουν εκεί, της αρκεί που τα λουλούδια οργιάζουν χωρίς να εγκλωβίζονται σε βάζα ή γλάστρες. Δεν κρύβει και τις φοβίες της, ότι μπορεί να είναι μία παράφραση ερωτικού κουαρτέτου, και ωστόσο κρατά ενδόμυχα την πιθανότητα ευτυχίας. Φοβάται μην είναι απλώς ένα νεύμα όλο νόημα που ξεφεύγει απ’ τα γραφτά ενός μεγάλου ποιητή, και που σκορπά και σβήνει.

Ναι, μοιάζει να είναι ένα λουλούδι που, σε πείσμα των καιρών και συνθηκών, επιμένει να φυτρώνει σε γκρεμό ή χαράδρα και έχει κουράγιο να μας μειδιά…» [Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης]

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ, της Ελένης Σεργίου

Ένας ριψοκίνδυνος κύβος

που τολμά να ριχτεί με τα μούτρα

στα σχήματα που συναγωνίζονται τις λέξεις

ποιό θα ξεκλειδώσει τις αξίες καλύτερα.

Μία στάλα βροχής τόσο ελαφριά

που δεν μπορεί να πέσει

κι αιωρείται ανάμεσα σε σύννεφα και κορυφές

νομίζοντας πως ταξιδεύει.

Ένα κύμα αθόρυβο

σε παραλία ξεχασμένη

που αγγίζει τα βότσαλα απαλά

σαν χάδι που δεν νοιώθει κανείς.

Αυτή είναι η ζωή μου.

Ένας απόμερος δρόμος

που οι φωνές δεν φτάνουν εκεί

και τα λουλούδια οργιάζουν

γιατί δεν είναι σε βάζα ούτε σε γλάστρες.

Μία παράφραση ερωτικού κουαρτέτου

διαστρεβλωμένο νόημα σε γλώσσα Μανδαρίνου

που κράτησε την πιθανότητα ευτυχίας

στις πιο ενδόμυχες εσοχές του.

Ένα νεύμα όλο νόημα

που δραπέτευσε από κείμενο Βάρδου

και σκόρπισε σε φοβισμένα μάτια

ώσπου αποξηράθηκε.

Αυτή είναι η ζωή μου.

Ένας καταψύκτης που διατηρεί τιμαλφή:

εικόνες, αισθήσεις, συναισθήματα

και δροσίζει το σπίτι (μαζί με τους ένοικους)

όταν φλέγεται από ανθρώπινο πόνο.

Μία κεραία που συλλαμβάνει βλέμματα ψυχής

και εγκλωβίζει καταιγιστικά πάθη

που την μουσική του έρωτα

την αναμεταδίδει πένθιμα, σαν μοιρολόι.

Ένα αστείο

που δεν έφερε στα χείλη ούτε ένα μειδίαμα

και όμως επιμένει να επαναλαμβάνεται

ελπίζοντας πως αύριο θα τα καταφέρει.

Αυτή είναι η ζωή μου.

Ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία στην εκδήλωση και καλοτάξιδα και τα δύο βιβλία της ποιήτριας! Ευχαριστούμε θερμά για την εμπιστοσύνη και την προτίμηση.