«Ο ευεργέτης», γράφει η Λένα Μαυρουδή-Μούλιου

Και το πήρε πια απόφαση ο εξηνταπεντάρης πλέον Μακρής Στέφανος, ο διάσημος ανά τω κόσμω DETECTIVE, ότι έτσι και τα παρατούσε όλα για να ξεκουραστεί, όπως τον συμβούλευαν φίλοι και γιατροί, αυτός, δεν θα έπαιρνε τις προτροπές κατά γράμμα, διότι ‘’ξεκούραση,’’ σίγουρα θα σήμαινε αιώνια απραγία, σαν αυτή που περιμένει όλους μας. Ανήκε σε αυτή την συνομοταξία ανθρώπων, που απραγία σήμαινε ένα είδος ‘’ζωντανού θανάτου.’’

…Χωρίς την αδρεναλίνη του να κτυπά κόκκινο συναγερμό,

…Χωρίς την ικανοποίηση του να ξεσκεπάζει λαμογιές και τα καλά κρυμμένα ένοχα μυστικά των κακοποιών,

…Χωρίς να φορά ο ίδιος τα βραχιόλια στους καρπούς των μεγαλοαπατεώνων,

…Χωρίς, χωρίς, χωρίς… θα ένιωθε σαν ένας άνθρωπος… Χωρίς ενδιαφέρον, μια μαριονέτα άχρηστη, πεταμένη στην σκονισμένη και σκοτεινή κουίντα, στο πλάι της σκηνής του θεάτρου της Ζωής.

‘’Αφήστε με βρε παιδιά να ζήσω κατά πώς επιθυμώ. Με συγκινεί και με κολακεύει να με κανακεύετε, να νοιάζεστε για εμένα, δεν λέω, ΑΛΛΑ πώς να το κάνουμε, η δουλειά για μένα είναι το οξυγόνο μου, ο αγιάτρευτος και παντοτινός μου έρωτας. Αν πραγματικά ενδιαφέρεστε λοιπόν  για μένα, σταματήστε τη μουρμούρα. Αυτό το έχει καταλάβει η Βιβή μου και τα παιδιά. Κάνετε και εσείς το  ίδιο και σας υπόσχομαι ότι δεν θα πάθω απολύτως τίποτα. Ένα ψιλοεμφραγματάκι ήταν όλο κι’ όλο, αν και  προσωπικά αμφιβάλλω γι’ αυτό. Ελάτε μαζί μου να παλέψουμε για έναν κόσμο καλύτερο. Σας ζητώ να με βοηθήσετε στον επανασχηματισμό της ομάδας μας, δίνοντας το μέγιστο των δυνάμεών σας πνευματικών τε και σωματικών.

Όλοι μαζί σαν μια γροθιά να ξεσκεπάσουμε την μεγαλύτερη απάτη που έχει  στηθεί στην Χώρα μας από καταβολής επανιδρύσεώς της μετά τον Τουρκικό ζυγό. Το έχω ξανά πει. Τα κάστρα εκ των έσω αλώνονται και πιο έσω από τον ξύπνιο Ευεργέτη που έχει βγάλει αυτός ο Τόπος γίνεται;

Θα σας εξηγήσω στη συνέχεια τι εννοώ.

Η μόνη διαφορά που θα επέλθει αναγκαστικά στην ομάδα μας θα είναι η αντικατάσταση του Μισέλ που συνταξιοδοτήθηκε, από τον εξ’ ίσου ικανό Πωλ Λαμπιγύ και τον Οδυσσέα τον Κηπουρό μου και ερασιτέχνη ντετέκτιβ, την ικανότητα του οποίου θα ζήλευαν πολλοί επαγγελματίες ερευνητές… Και βέβαια να σας ενημερώσω ότι, επειδή ’’νηστικό αρκούδι δεν χορεύει’’, ο μισθός όλων μας θα είναι παχυλός, ονειρεμένο θα τον αποκαλούσα, διότι εργοδότης, χορηγός μας να πω καλύτερα, θα είναι ο ίδιος ύποπτος για την εξαπάτηση του δημοσίου ευεργέτης, που ανέφερα.

Και σε αυτό έγκειται ο υψηλός βαθμός δυσκολίας μας, ότι δηλαδή ο αντίπαλος θα γνωρίζει ποιος τον πολεμά και θα νομίζει ότι ξέρει  τις κινήσεις μας και από τι να προφυλαχθεί.

Ρέκτης του ντετεκτιβισμού και παλιός ερασιτέχνης ερευνητής πολύ πριν γίνει βαθύπλουτος, θέλησε να μπει στην ομάδα μας και μου τα ζήτησε. Φυσικά δεν του αρνήθηκα. Δεν βρίσκονται τέτοιου είδους αντίπαλοι παιδιά, ε; Εγώ θα τον έλεγα ΚΑΙ ευφυή, όπως και τον εαυτό μου. Δεν είναι θέμα κομπορρημοσύνης αλλά αυτογνωσίας, θα μου επιτρέψετε να πω.

Και τώρα, δια της ανατάσεως της χειρός, ας δούμε ποιοι ορκίζονται σαν μέλη της ομάδας:

Μαρία Χριστίνα και Παύλος… Ο.Κ.

Μακρής και Βιβή… Ο.Κ.

Βίρνα και Πέτρος… Ο.Κ.

Ζωή και Σωτήρης… Ο.Κ.

POL ο μπάτλερ μου (υψώνω το χέρι μου αντ’ αυτού )… Ο.Κ.

Ο κηπουρός μου, λαγωνικό από τα λίγα, (το χέρι μου αντ’ αυτού),

Και ο center for της ομάδας μα για να συμπληρωθεί η εντεκάδα ο Ευεργέτης που σας έλεγα, που θα ορκιστεί μόνος του ευθύς ως γυρίσει από τα Ντουμπάι που πετάχτηκε για καφέ!!!

Λύεται η συνεδρίαση.

Βιβή μου, πεθαίνω της πείνας.

Παιδιά γεια σας, αδειάστε μου τη γωνιά να ξεκουραστώ, γιατί μας περιμένει δουλειά με φούντες που έλεγε η Νενέ μου. Το ίδιο λέω κι εγώ ο αξιότιμος Μακρής Στέφανος του Νικολάου.

Και μετά από το μικρό μας διάλειμμα να σας πω δυο λόγια για το βιογραφικό του Ευεργέτη όπως σας υποσχέθηκα.

Ο εν λόγω φιλάνθρωπος είναι ο κύριος Χ, τον έχετε βέβαια ακουστά και βλέπω στα μάτια σας την κατάπληξή σας. Λέω ‘’ακουστά’’, ενώ είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στον Πλανήτη Γη που να μην τον γνωρίζει. Υποψιάζομαι, ότι τον γνωρίζουν ως και οι εκτός αυτού του πλανήτη.. Ευεργέτης των πάντων και πασών βλέπετε.

Πώς δρα, πώς ενεργεί;

Ας πούμε ότι θέλει  να δελεάσει ένα Κράτος ανεπτυγμένο ή πολύ περισσότερο, ένα άλλο υπό ανάπτυξη. Αναλαμβάνει κατόπιν διαγωνισμού (τίμια πράγματα) ένα τεράστιο έργο, την διάνοιξη ας πούμε ενός Πορθμού διαθέτοντας, λέμε τώρα έναν τυχαίο αριθμό, πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ ξέροντας από πριν ότι το έργο θα του αποφέρει υπερδιπλάσια κέρδη. Τόσο χρήμα που να το βρει το Κράτος; Για τον κύριο Χ δεν είναι όμως ακατόρθωτο. Το ξέρουν οι πάντες και γι’ αυτό στον διαγωνισμό ψήφισαν υπέρ αυτού. Βάζει λοιπόν στην ρουλέτα πέντε ψωροδισεκατομμύρια κάνει τον πορθμό ‘’δικό‘’ του που φέρει και το όνομά του και γίνεται από τα υπερδιπλάσια οφέλη, πλουσιότερος και πλουσιότερος…

Για να έχει όμως και την παραδοχή των πάντων, κάνει και μια δωρεά εκατό εκατομμυρίων για την ίδρυση ενός Νοσοκομείου που θα φέρει  το όνομα τής συζύγου του. Οι πάντες συγκινημένοι. Απαλλάσσεται από φορολογίες  και τα ρέστα που εφευρέθηκαν για να αφαιμάσσουν το πόπολο και μόνο. Με ένα ‘’κλειδί’’ δε, δικής του κατασκευής, μπορεί και ανοίγει ακόμη και κερκόπορτες βαριά αμπαρωμένες όπου δει στον πλανήτη.

Είναι στην ουσία, ο πρώτος Πολίτης της Χώρας πολύ πάνω από τον θεσμοθετημένο Πρόεδρό της.

Τελευταία του ευεργεσία, η πρόταση επανίδρυσης Αεροπορικής Εταιρείας με πολυαγαπημένο λογότυπο, αρκεί να του παραχωρηθεί ο Χώρος του Παλαιού Αεροδρομίου ΚΑΙ της όμορης περιοχής, έναντι του ΌΠΟΙΟΥ ποσού του ζητηθεί. Άδηλος ο σκοπός του, και σε τι θα του χρησιμεύσει. Το έξυπνο moto του: ‘’Καλύτερα να πέσει σε Ελληνικά χέρια παρά στα χέρια κανενός πετρελαιοπηγά Εμίρη που θα το κάνει κράτος εν κράτει, κάτι σαν το Βατικανό ας πούμε’’!!!

Και ευγνώμον το πόπολο (όλοι πόμολο είμαστε) πέφτει στα γόνατα και τον προσκυνά.

Να πώς ξεπουλιέται σιγά σιγά η Ελληνική ΓΗ. Το μπον φιλέ του ωραίου πλην πτωχού κορμιού της γεμίζει το άπατο στομάχι των διαφόρων Φιλάνθρωπων Ευεργετών που θα τους γράψει η Ιστορία στο Πάνθεον των Μεγάλων της, πράγμα που και γι’ αυτό κόπτονται, γιατί εκτός του χρήματος αγαπούν την Δόξα και την υστεροφημία τους, που την αποκτούν με το αζημίωτο βέβαια, που θα τους ακολουθεί για αιώνες. Γνωστά αυτά και ονόματα δεν λέμε.

Τούτη λοιπόν τη φορά, αυτό ήταν που κέντρισε το ενδιαφέρον του Μακρή, ο οποίος Μακρής, έτσι φιλόπατρις από τους λίγους που ήταν και έβγαζε φλύκταινες όταν άκουγε ότι πουλιέται ο  Τόπος και μάλιστα πολλές φορές έναντι πινακίου φακής, δεν άντεξε και αποφάσισε να θέσει εαυτόν και την ομάδα του απένταντι στο ξεπούλημα, ξεσκεπάζοντάς το. Θα καταπολεμούσε το ιδιότυπο αυτό λάδωμα, αυτό το φακελάκι που εν είδει πασπαρτού άνοιγε όποια πόρτα ήθελε με όλους να τον προσκυνούν και από πάνω, με τα μεγαλύτερα αισθήματα ευγνωμοσύνης.

Ο Ευεργέτης όμως, επειδή είχε ’’μάτια’’ και ‘’αυτιά’’ παντού, έμαθε το σχέδιο πολέμου του διάσημου Έλληνα ντετέκτιβ, και αντί να κάνει την μεγάλη βλακεία εξαγοράς του όπως συνήθιζε, τον προσέγγισε ειρηνικά και με θαυμασμό μνημονεύοντας το νεανικό του πάθος για τέτοιου είδους έρευνα και- αν είναι δυνατόν- παρακάλεσε τον Μακρή να τον βάλει στην ομάδα του. Καταλάβατε τι σας λέω; Στην ομάδα που θα κυνηγούσε… αυτόν τον ίδιο!!! Ο Στέφανος, δέχτηκε την πρόκληση, το να κυνηγήσει τον αντίπαλο με… την βοήθειά του…

Τουτέστιν, ένας αγώνας που απαιτούσε από τους ‘’παίκτες’’ της ομάδας εγρήγορση και νοημοσύνη υψηλότατου επιπέδου. Να πολεμάς ενάντια στην ίδια σου την ομάδα αφού κι ο κύριος Χ ήταν μέλος της, ε, πώς να το κάνουμε δεν ήταν κάτι το σύνηθες. Δύο ισχυροί στο ίδιο κόμμα καθ’ ένας με το προσωπικό του στοίχημα και προσφορά στην πατρίδα κατά πώς του επέτρεπε να την ονομάσει η ηθική του.

Μότο, σλόγκαν, της ομάδας: ΜΑΧΟΜΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.

Κρυφό moto του Ευεργέτη:

’’Ας γίνω πρώτα δικός σας και θα δείτε πώς θα με προσκυνήσετε. Μου αντιστάθηκε εμένα ποτέ Θεός ή διάβολος, άνθρωπος ή ανθρωπάκι;

Εγώ, δεν είμαι ΕΓΩ.

Είμαι ο ΜΑΜΩΝΑΣ σε μια από τις μεταμφιέσεις του. Φοράω τον μανδύα της Ευεργεσίας που φτιάχνεται από υφαντικά υλικά δυσεύρετα και ράφτες της haute couture.Είναι σπάνιος μανδύας ο δικός μου και άντε να δούμε ποιος άλλος εκτός από εμένα μπορεί να διανοηθεί ότι μπορεί να τον φορέσει.

Και σε εμένα καλέ μου Μακρή αρέσουν τα σταυρόλεξα για δυνατούς λύτες. Μη νομίζεις έχω και εγώ ο ίδιος κουραστεί να συναγελάζομαι με οσφυοκάμπτες και χαίρομαι που αν μη τι άλλο έχω για αντίπαλο τον τιμιότερο των Ελλήνων. Και το ομολογώ εγώ  ο Βασιλιάς του χρήματος που ούτε για μια στιγμή δεν υποτίμησα την εξυπνάδα αλλά και την ηθική του ντετέκτιβ. Μένει να δούμε και ποια η αντοχή του’’…

Έτσι άρχισαν όλα.

«Αγαπητέ κ. Μακρή, να ρωτήσω κάτι. Γιατί είστε τόσο κάθετα αντίθετος  στην πώληση Γης που ανήκει στο Δημόσιο; Προτιμάτε να την βλέπετε να υποβαθμίζεται συνεχώς από την πλήρη της εγκατάλειψη; Δεν θα ήταν μία τεράστια προσφορά προς την Πατρίδα να την δείτε να μεταμορφώνεται και να συγκρίνεται με ό, τι ωραιότερο έχουν να επιδείξουν οι πλέον πολιτισμένες χώρες της Υφηλίου; Σας αρέσει να βλέπετε απίστευτες αλάνες,  νεκρές περιοχές; ΤΙ εξυπηρετούν οι χώροι αυτοί την στιγμή που δεν είναι δυνατόν να αξιοποιηθούν από ένα πάμπτωχο Κράτος»;

«Πόσο λάθος κάνετε.

Είμαι φανατικός λάτρης του ωραίου στα πάντα. Από την ωραία γυναίκα μέχρι την πανέμορφη Φύση. Από το ωραίο φαγητό μέχρι την ωραία διασκέδαση. Το λατρεύω το ωραίο.

Στην περίπτωση όμως της πώλησης ΓΗΣ με το πρόσχημα της αξιοποίησης της να πω τούτο: Αν το Δημόσιο αδυνατεί λόγω οικονομικής ένδειας να την αξιοποιήσει, τότε ας την νοικιάσει για 99 χρόνια, που σημαίνει ότι τόσο η Πατρίδα έχει να ωφεληθεί όσο και ο ενοικιάζων τον χώρο της. Έτσι η Ελληνική γη δεν θα είναι ιδιοκτησία κανενός πλην της ΠΑΤΡΙΔΑΣ.

Σας κάλυψε η τοποθέτησή μου;”

«Όχι κύριε, σαφώς και δεν με καλύψατε. Γιατί, στους δύσκολους καιρούς που περνάμε…»

«Σας διακόπτω. Τι κάνουμε στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, τι κάνουμε; Πουλάμε τα ασημικά και τα μαλάματα της χώρας;»

«…Με τα υπερβολικά πολλά χρήματα που θα εισέπραττε το δημόσιο από την πώληση μιας άχρηστης αλάνας, θα έκανε χρήσιμες και επωφελείς επενδύσεις που ούτε στον ύπνο του θα είχε ονειρευτεί.

Απλά δεν είστε πρακτικός, ρεαλιστής, αλλά ένας συμπαθέστατος ρομαντικός αιθεροβάμων.

Στο μόνο που συμφωνώ μαζί σας είναι ότι αν είναι να πωληθεί κάτι, αυτό  να γίνει από Έλληνα επενδυτή».

«Σαν εσάς, ας πούμε, που όλοι γνωρίζουμε το πόσο αγαπάτε τούτον τον Τόπο, κάνοντας του κόσμου τις δωρεές, τις τόσες ευεργεσίες».

«Όχι υπερβολές αγαπητέ κ Μακρή. Κάνω ως οφείλω, το χρέος μου μέχρι εκεί που μπορώ, και μη το κάνουμε θέμα».

«Ε, πώς κύριε. Είστε από τους μεγαλύτερους Ευεργέτες μας. Και το ΔΟΥΝΑΙ σας ποτέ δεν ζητά ΛΑΒΕΙΝ ως είθισται. Πράγμα που σας κάνει ξεχωριστό και σας τιμά ιδιαίτερα».

«Προσωπικά, θα το έθετα διαφορετικά κάπως.

Στην περίπτωση που τεθεί θέμα πώλησης Ελληνικού εδάφους να ερωτηθώ εγώ πρώτα αν δύναμαι να ανταποκριθώ στην προσφορά αγοράς του. Ανταμοιβή μου αν θέλετε, θα είναι αυτή».

«Εγώ αγαπητέ κ Χ. δεν πρόκειται να συνηγορήσω υπέρ της πώλησης και ενός τετραγωνικού μέτρου γης είτε ΕΣΕΙΣ είστε ο αγοραστής είτε ο μπάρμπας μου από την Κορώνη. Απορώ δε με τον εαυτό μου πώς και επιτρέπω τόσην ώρα να αναλωνόμαστε σε άσκοπες συζητήσεις».

«Να τις κάνουμε κ. Μακρή, να τις κάνουμε πριν είναι αργά και πριν η Γη μας γίνει προέκταση κανενός Εμιράτου, κράτος εν κράτει».

«Η δική σας φιλοσοφία αυτή. Η δική μου Ενοικίαση ναι, πώληση όχι. Και όχι για 99 χρόνια που είπα πριν, αλλά για μισό Αιώνα και πολύ λέω. Σκεφτείτε το και αν δεχθείτε, υπόσχομαι να σας βοηθήσω λέγοντας δυο καλά λόγια στους αρμοδίους, πράγμα άλλωστε που δικαιούστε μετά από όσα κάνετε για εμάς, και εύγε σας».

«Είπαμε, όχι υπερβολές, αν και περιποιεί μεγάλη τιμή για εμένα το γεγονός ότι αναγνωρίζονται οι προσφορές μου και εκτιμώνται. Ξέρετε δα ποιο είναι το σλόγκαν που κυκλοφορεί για τον ευεργετηθέντα και την αχαριστία του.

Πέστε μου όμως κύριε Μακρή, μου κάνατε την τιμή να γίνω μέλος της περίφημης ομάδας σας. Εναντίον τίνος είμαστε»;

«Δεν γνωρίζετε; Μια στιγμή. ‘’Παύλο φέρε μου τον μεγάλο καθρέφτη που έχω πάνω στο γραφείο μου’’.

«Κομψοτέχνημα ασημιού και κρυστάλλου δώρο ενός πελάτη που ζήτησε την συνδρομή μου σε μιαν υπόθεση σαν αυτές που συζητούμε και εκτίμησε τις ίδιες απαντήσεις που έδωσα και σε εσάς. Τι σας λέει ο καθρέφτης; Εναντίον αυτού του κυρίου είμαι. Αλλά και τι σας ενδιαφέρει η δική μου γνώμη και τι σημασία και αξία μπορεί να έχει αυτή;

Έχω όμως και εγώ μίαν απορία. Γιατί ήρθατε στην ομάδα μου τόσο  πρόθυμα και χωρίς να σας ζητηθεί».

«Χμ, καλή ερώτηση. Διότι είμαι λύτης δυνατών σταυρολέξων».

«Έξοχα. Και αφού δώσαμε διέξοδο στις απορίες μας, σας καλωσορίζω στην ομάδα μας και είναι μεγάλη τιμή μας, παρά ταύτα, το ξαναλέω.

Θα σας ενημερώσω όπως και τα άλλα μέλη μας για τις κινήσεις μας. Πρόκειται για ένα σκάνδαλο αγοραπωλησίας μιας λίμνης που αποτελεί τον υγροβιότοπο εκατοντάδων σπανίων ψαριών αλλά και πουλιών όπως και ημιάγριων ζώων της γύρω περιοχής. Ο αγοραστής επιθυμεί την αποξήρανσή της. Θα τον πολεμήσουμε με νύχια και με δόντια. Θα μάθετε πολλά πράγματα από τον πόλεμο αυτό πιστέψτε με.

Και τώρα με συγχωρείτε, ένα πολύ μικρό διάλειμμα για τσιγάρο και καφέ και μετά θα σας συστήσω σε όλα τα μέλη μας. Ανυπομονούν να σας γνωρίσουν».

Ο Μακρής γελούσε από μέσα του. Τώρα στα 60 τόσα χρόνια του έμπαινε σε ένα πεδίο μάχης πολύ αλλιώτικο από αυτά που ήταν συνηθισμένος. Μάχη ΛΕΚΤΙΚΗ για την οποία, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν ξέρουμε αν και τα άλλα μέλη θα είχαν την ίδια με αυτόν ικανότητα. Μένει να το δούμε.

Εκείνο που ήταν πάντως σίγουρο ότι τέτοιου είδους μάχες δεν θα έβλαπταν μήτε την υγεία του μήτε την φήμη του. Και όλοι θα ήταν ικανοποιημένοι, φίλοι και οχτροί.

Άραγε αυτοί οι τελευταίοι, ήταν συνειδητά ηλίθιοι ή τους έβγαινε αυθορμήτως η ομολογία της… ικανοποίησης;

Δεν ήξεραν τι εστί Στέφανος Μακρής του Νικολάου…

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη